برگی از تاریخ شکل گیری دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز قسمت نود و چهارم

دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس با انتصاب دکتر محمدرضا قائدی و دکتر حسن سلطانی در سمت های دبیر هیئت امنا و روسای استان و دبیرخانه جان تازه ای گرفت و همه واحدها و مراکز را در گروه واتساپی به جنبش درآورد. مثلا پیش می آمد در ساعات پایانی وقت اداری روزهای چهارشنبه که آخرین روز کاری هر هفته است، با ارسال نامه، خواسته ای را مطالبه می کردند.

اکثر قریب به اتفاق واحدها و مراکز و خود استان برنامه دورکاری داشتند که مرکز اوز به جز حدود یک ماه در اول سال ۱۳۹۹ آن را اجرا نکرد. استان همواره با ضرب العجل پاسخ نامه را می خواست و به قول یکی از همکاران وقتی به خانه می رسیدند تازه برنامه دور کاری آنان شروع می شد.

تیم مسئول جدید در دانشگاه آزاداسلامی فارس، پرحرکت بود ولی همان گونه که بغضا در یادداشت ها اشاره شده است استان ها با وجود برخورداری از هیئت امنای مستقل اما قادر به تصمیم گیری کلیدی نیستند.

روزی در نشست مشترکی با حجت الاسلام دکتر ابراهیم کلانتری، معاون وقت دانشجویی و فرهنگی، و در اتاق دکتر محمدکاظم کاوه پیشقدم شرکت کردم. دکتر پیشدم نویسنده را بدین نیت که با یکی از مقامات پرنفوذ سازمان مرکزی دیدار و از اوز و نیازهایش بگویم، به شیراز فراخوانده  بود.

پیشقدم از عدم پاسخگویی معاونان سازمان مرکزی گله مند بود و عنوان کرد بارها با فلان معاون تماس گرفته ولی پاسخی داده نمی شود. رئیس استان حتی از دکتر اسدالله متاجی دبیر کل شورای گسترش رشته نیز  همین گله را داشت.

نویسنده متن این تحرک مرکز استان را به فال نیک می گیرد ولی به این باور نرسیده اند مشارکت مردمی را ارج بگذارند واز خیراندیشان با دادن نامه ای قدرشناسی داشته باشند در حالی که راقم که تجربه خدمت در دانشگاه  علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فارس را دارد برای مبلغ اهدایی یک صد هزار تومان (۱۳۷۵ تا ۱۳۸۱) تقدیر می فرستاد و برای خیریه قابل توجه مراحم نامه از طرف وزیر صادر می شد.

و اما دکتر بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی، به عنوان نماینده رئیس جمهور به اوز آمد و قبلا مهندس علی اصغر علی پور، فرماندار، برای برپایی نشست با ایشان در تالار فردوسی دانشگاه آزاد اوز تلاش نمود ولی به نظر می آمد کوشش نافرجام مانده است و آن چه که قابل ملاحظه بود وزیر حتی آنی که از ماشین پیاده شد، عزم خروج نمود و رفت.

فقط احمد خضری، مدیر مسئول پسین اوز، مجال یافت تا از ایشان بپرسد و به عبارتی گله کند این چه جور آمدنی است که پیاده نشده سوار می شوید و مرکز شهرستان را در آستانه هفته وحدت ترک می کنید.

 نگارنده نیز در نقدی با عنوان« نماینده رئیس جمهور حق مردم شهرستان اوز در آستانه هفته وحدت پیش از این ها بود.» به تاریخ ۲۲/۰۷/۱۴۰۰ مطلبی نوشت که علاقمندان در صورت تمایل می توانند آن را در پایگاه خبری پیام دانش ببینند.

از دیگر رویدادهای مهم در شش ماهه دوم، بهره برداری از کانون پرورش فکری خیریه (محمد فقیهی، محمد و عبدالرحمان خضری) در اوز بود که جمع زیادی از مسئولان برای افتتاح آمده بودند.

 رویداد خوشایند دیگر، راهیابی جمع زیادی از دانش آموختگان دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز به اولین اتحادیه شورای اصناف شهرستان اوز و در تاریخ ۱۱/۰۱/۱۴۰۰ بود که به کوشش ابراهیم ماهوری، رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت شهرستان(صمت) صورت گرفت.

این نشان دهنده واقعیتی از تاسیس دانشگاه آزاد در اوز بود که چندین نفر نیروی انسانی شاخص را دانش آموخته نمود تا با معرفی به جامعه بتوانند ایفا کننده نقش های تاثیر گذار باشند.

از المان شهید بهرام مبارکی که اوزی و در عملیات مرصاد به شهادت رسیده بود در ابتدای بولوار خلیج فارس و با برگزاری آئینی گسترده که در آن جمع زیادی از مسئولان ارشد استانی و کشوری چون آیت لطف الله دژکام، نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز و سردار سالار آبنوش، از فرماندهان سپاه همدان، حضور یافته بودند، رونمایی شد.

این کار به ابتکار سرگرد فضل اله سلمان پور، فرمانده ناحیه بسیج مقاومت سپاه پاسداران شهرستان اوز، و پس از ماه ها تلاش و رایزنی عملیاتی گردید.

برگردم به خود دانشگاه آزاد اوز که با وجود بیماری کرونا همچنان از اقدامات فرهنگی- اجتماعی غافل نبود و به رغم اصرارهای پی در پی، اما فرماندار اجازه از سرگیری فعالیت سینما فردوسی را نمی داد. در این رابطه از دکتر فروغ هاشمی، رئیس فرهنگ و ارشاد اسلامی، انتظار پشتیبانی داشتیم اما به جایی نمی رسیدیم.

فاطمه قاسمی، مدرس دانشگاه، با دعوت از حسین روانشاد، رئیس دادگستری شهرستان، کارگاه آموزشی مروری بر اصول قانون اساسی را ترتیب داد و در همین روزها توسط شیما رحمان پور،همکار، مسابقه کتابخوانی از کتاب داستان حمید نوشته محمد فقیهی، عضو هیئت امنای دانشگاه آزاد اوز دفتر دبی، ترتیب داده شد. چند روز بعد طی مراسمی به برگزیدگان این مسابقه در دانشگاه لوح و کارت هدیه  که توسط نویسنده کتاب تامین گردیده بود، داده شد.

از محمد فقیهی نیاز است بیشتر بنویسم. ایشان در روزهایی که به فکر راه اندازی دانشگاه آزاد اوز بودم سعی می کرد مسیر را (البته نه به صورت علنی) هموار کند. فقیهی با دوستانش مبتکر راه اندازی انجمن علمی فرهنگی در دبی بود تا به راه یافتگان به دانشگاه کمک کنند.

 این انجمن را پلی برای راه اندازی دانشگاه می دانستم. در این یادداشت جا برای پرداختن به نکات دیگر نیز هست اما ترجیح می دهم به زمان چاپ کتاب موکول کنم.

محمد فقیهی از کسانی است که با وی ارتباط بی وقفه دارم.

ایشان زمانی که از کشور بحرین و قطر به دبی برگشته بودم مبلغ یکصد میلیون ریال(ده میلیون تومان) در سال ۱۳۸۶ به دانشگاه اهدا کرد. ده میلیون تومان، امروز هیچ تلقی می شود ولی آن زمان معادل چهل هزار درهم بود و چنان چه با تومان امروز برآورد شود تقریبا معادل پانصد و شصت میلیون تومان است.

البته حاج محمدرضا کمالی نیز برای تجهیزات ودرراستای راه اندازی نیز ده میلیون تومان اهدا نمود و اضافه کنم در سفر بحرین وقطر که حاج احمد خضریان زحمت برنامه ریزی و کلیه هزینه را معادل ۲۰ هزاردرهم عهده دارشدند حاج محمدرضا کمالی مارا همراهی کرد(شادروان کمالی پدر همسر و احمد خضریان پسر پسر عموی راقم هستند)

۲۰ میلیون تومان پول زیادی بود. برای این که ارزش این پول بیشتر مشخص شود باید گفت کفاف هزینه کل تجهیزات آموزشی و خوابگاهی که از فروشگاه چین چیلای شیراز( شش ماهه) به دانشگاه قرض داده بود با کرایه حمل  که جمعا می شد یازده میلیون تومان را داد.

البته ایشان همراهی بیشتری با دانشگاه نموده است وبدین خاطر تالاری با عنوان تالار ورزشی حافظ، خیریه حاج شیخ محمدرفیع فقیهی

و به نام پدر مرحوم ایشان در طبقه همکف  دانشگاه نامگذاری شده است.

ناگفته نگذارم، کولر، یخچال و غیره نیز از عادل مولوی به میزان ۲میلیون تومان خرید کردیم

آذرماه ۱۴۰۱که به دبی عزیمت نموده بودم. با توجه به شرایط کرونا امکان نشست هیئت امنا در دبی فراهم نبود.

 نهایتا با هماهنگی بانی دانشگاه جلسه ای با جمعی از بانوان در منزل خالده اسماعیلی، عضو هیئت امنا، برگزار شد.

به اتفاق شیخ عبدالقادر فقیهی و با همراهی عبدالوهاب کرامتی که از اوز آمده بود و از افراد اهل قلم می باشد، شرکت نمودم و از جریان دانشگاه سخن به میان آمد.

مبلغی حدود ۱۱۵۰ هزار درهم (معادل ۱۶ میلیون تومان سال ۱۴۰۲) کمک شد ولی بعد از وصول این کمک، انگیزه ای شد تا پیگیری جلب کمک باشم. بعضا عبدالعزیز روستا و با پای پیاده مرا همراهی می کرد و خوشبختانه خود شیخ عبدالقادر فقیهی مبلغ یکصد میلیون تومان به نیت همسر مرحومش حاج کلثوم رحیم پور برای کاشت درخت نخل اهدا نمود.

در ادامه  با نیکوکاری که علاقمند نیست نامش برده شود دیدار صورت گرفت و مبلغ یکصد میلیون تومان اهدا کرد.

ابراهیم محمدامین ملکی شصت میلیون تومان و دو نفر دیگر چهل میلیون تومان اهدا کردند و برادران بارور قول دادند برای دیوارگذاری بخش شمالی کمک کنند که مبلغی بیش از چهارصد میلیون تومان مساعدت شد.

بعضا بیش از ۶۰ دقیقه پیاده می رفتم و وقتی به جای مورد نظر می رسیدم با کلی دودلی، تردید و واهمه وارد می شدم. سخت تر زمانی بود که خواهشم با پاسخ منفی مواجه می شد. هنگام ترک مکان نمی دانستم چگونه خداحافظی کنم چون واقعا احساس شرمندگی می کردم. در تنهایی به خدایم متوسل می شدم. خدایا بر توانم بیافزا هرچند تاکنون مراحمت راهگشایم بوده است.

در بعضی دیدارها عبدالعزیز روستا همراهی ام می کرد روزی که به اتفاق ایشان نزد عبدالرزاق شرافت بانی دانشکده بهداشت رفتیم و از هر جا صحبت به میان آمد. ایشان گفت برای دیوارگذاری دانشکده البته سه طرف آن مبلغ یازده میلیارد ریال(یک میلیارد و یکصد میلیون تومان) هزینه کرده است.

و اما دیدن نمایشگاه بین المللی اکسپو که اسحق خضریان، مدیر سابق  جمهوری اسلامی دفتر دبی، مرا به آن جا برد و یک روز کامل وقت گذاشت و هزینه کرد تا مظاهر پیشرفت ملل که همه در یک جا خلاصه شده بودند را از نزدیک تماشا کنم. با ده ساعت حضور در نمایشگاه فقط توانستیم پنج جا را ببینم، آن جا که آدمی با خودش خلوت می کند پی می برد جهان در چه مسیری از توسعه علم قرار گرفته است. به غرفه کشورمان ایران سر زدیم ولی در مقایسه با نمایشگاه های بیشتر کشورها چیز قابل توجهی دیده نمی شد. ساعت ۱۵ بود ترجیح دادیم ناهار را در رستوران ایرانی واقع در غرفه صرف کنیم.

نویسنده خاطره ملاحظات خود را از یافته هایش با عنوان «نمایشگاه بین المللی اکسپو ۲۰۲۰با اسحاق خضریان» مورخ ۱۶/۱۰/۱۴۰۰ پیام دانش منتشر نمود.

علاقمندان در صورت تمایل می توانند آن را دنبال کنند.

تالاتر کف تئاتر حکیم عمر خیام(خیریه محمدصدیق پیرزاد) از شب ۲۲آذرماه ۱۴۰۰ شاهد به روی صحنه رفتن نمایش نامه پاییز در بهار کاری از گروه نمایش هنرمندان بستکی(انتیکه) بود و خبری که در روی پایگاه خبری پیام دانش به نقل از همکارم دکتر پروانه پدرام خواندم و خوشحال شدم .

واز دبی این جریان را مرتب از طریق ایشان و شیما رحمان پور دنبال می کردم.

خوشبختانه مثل دیگر نمایش نامه ها استقبال خوبی به عمل آمده بود و در روز پایانی نشستی به ابتکار معاون دانشگاه در تالار محمد خوارزمی(خیریه حاج محمدرضا کمالی) ترتیب یافته بود.

این نمایش بعداز دوسال وقفه آغازی محسوب می شد برای گروه های نمایش و تالار تئاتر دانشگاه آزاد اوز

نگارنده ۱۷ دی ماه با دست آورد خوبی به اوز بازگشت و روز بعد بلافاصله نشستی با همکاران با عنوان نشست هم اندیشی ترتیب داده و نتیجه سفر بیان شد.

به تاریخ ۰۶/۱۱/۱۴۰۰ جلسه روسای واحدها و مراکز دانشگاه آزاد اسلامی فارس در دانشگاه آزاد واحد لارستان به مدت دو روز برگزار و در آن از غلامعباس واحدپور و سعید نجیب زاده که نگارنده از زمان شروع به کار مرکز اوز همکاری خوبی با هر دو داشت به افتخار بازنشستگی نائل شدند و از نامبردگان تقدیر به عمل آمد.

همچنین از دانشگاه آزاد اوز به عنوان فعالیت خوب در حوزه روابط عمومی با اهدای لوح به امضای دکتر محمدرضا قائدی، دبیر هیئت امنا و رئیس دانشگاه آزاد اسلامی فارس و همراه بادو کارت هدیه یکصد هزار تومانی تقدیر شد.

۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۰ به اتفاق دکتر محسن مهرآوران، مدیر پژوهشی و عمرانی، برای پیگیری مسائل دانشگاه به تهران عزیمت نمودیم.

 مدت دو روزی که تهران بودیم بیشتر مسئولان را از نزدیک ملاقات کردیم و خلاف آن چه شنیده بودیم که مسئولان در سازمان مرکزی حاضر به گفتگو با ماموران واحدها و مراکز نیستند و می بایست خواسته های خود را از طریق استان پیگیری کرد، را شاهد شدیم.

اتفاقا دیدارها به سادگی و آرامش صورت می گرفت که خودمان بعضا دچار تعجب می شدیم. از ساعت ورود به تهران، دکتر حسین حسین زاده، نماینده مردم شهرستان های لارستان،خنج، گراش و اوز، تلفنی ما را همراهی می کرد.

و عبدالحسین محمودی، رئیس دفتر وی، یک روز تمام در بخش های مختلف  سازمان مرکزی همراهی مان کرد.

در تهران فکر می کردیم دیدار و گفتگو با دکتر سعید آزادیان، دبیر شورای گسترش، آمایش، برنامه‌ریزی و کارآفرینی دانشگاه آزاد اسلامی، کار سختی است و شاید نشدنی باشد ولی با سهولت و شاید هم به خاطر هماهنگی تلفنی دکتر پیشقدم به راحتی دیدار و گفتگویی که بیش از نیم ساعت به درازا کشید، انجام گرفت.

آزادیان در برابر خواسته ما که تخصیص رشته بود ساده و بدون ابهام پاسخ می داد و معتقد بود بر اساس هرچه شورای گسترش رشته استان پیشنهاد بدهد پس از تطبیق با چهار چوب ها اقدام می شود.

 وی خاطرنشان کرد: مرکزی که ریاست عالیه از آن دیدار داشته می تواند از جایگاه  خوبی برخوردار باشد.

علاوه بر ایشان با دکتر محمدکاظم کاوه پیشقدم، دکتر حسین جوادی، قائم مقام معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی،

مدیر کل امور بین الملل معاونت پژوهشی، علی فقیه، مدیر کل تشریفات حوزه ریاست عالیه، و بیشتر مدیران حوزه های مختلف دیدار و گفتگو داشتیم.

و با وجودی که آدرس روشنی در دسترس نبود و هوای تهران برفی و بارانی بود پس از جستجوی زیاد توانستیم ستاد سامانه هوشمند را بیابیم. چه بسا دو سه بار از جلو محل مورد نظر عبور کرده بودیم ولی به دلیل کوچکی دروازه و نبود تابلو، مسیر رفته را باز می گشتیم تا بالاخره آن را یافتیم و نیم ساعتی با دکتر ایمان عطارزاده، مدیر کل توسعه شبکه هوشمند علمی، به گفتگو نشستیم.

عطارزاده که آدمی خوش صحبت بود به نظر آمد که خوشحال شده به دیدنش  رفتیم. وی دزفولی و بسیار از کارایی مرکز استان خوزستان حرف زد و معتقد بود خوزستان همه گونه تسهیلات را برای واحدها و مراکز خود در نظر گرفته است.

 ما که با نیت صحبت در خصوص سامانه آموزشیارنزد ایشان رفته بودیم ، می خواستیم بدانیم این سامانه آموزشیار چه موقع می خواهد، خدمات کارایی تقسیم پول های دریافتی از شهریه دانشجویان رشته کلاس در محل بین واحدهای مبدا و مقصد را ارائه دهد.

وی گفت  تا پایان سال جاری و حداکثر اواسط اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، این هوشمندی در سامانه تعریف و شهریه پس از کسر ۲۵ درصد از بقیه ۷۰ درصد به حساب مقصد و ۳۰ درصد به حساب مبدا واریز می کند.

 از این بابت خرسند گشته و اداره کل توسعه شبکه هوشمند علمی را ترک کردیم.

البته از فرصت حضور خواستیم نهایت بهره را ببریم و قول مساعد گرفته شد تا با دکتر مهدی طهرانچی رئیس عالیه و دکتر فدائی معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی دیدارداشته باشیم که به خاطر عدم حضور ایشان در سازمان مرکزی انجام نشد.

 به خبرگزاری آنا رفتیم و ساعتی با احسان عربی، مدیریت استانی خبرگزاری آنا، به گفتگو نشستیم و مصاحبه نیز انجام شد که در این خبرگزاری انتشار یافت.

پس از دو شب و سه روز ماندن در تهران و اسکان در هتل فرهیختگان با پرواز تهران لار به اوز برگشتیم.

از این که به تهران رفته و قول های امیدوارکننده ای دریافت کرده بودیم مخصوصا قول صدور مجوز برای کارکنان و این که چنان چه شیراز رشته پیشنهاد کند سازمان با دید مثبت آن را بررسی خواهد کرد خوشحال بودیم.

مخصوصا طبق گفته دکتر آزادیان که دیدار ریاست عالیه از مرکز، می تواند راهگشای خوبی برای مرکز در رسیدن به خواسته هایش باشد و با این که برای رشته کارشناسی ارشد هیچ قولی داده نشد اما از نظر خودمان دست آورد کسب کرده بودیم.

با ضعف باتری خودرو دانشگاه در توقفگاه فرودگاه لارستان، ناچار به هل دادن شدیم اما از همین باتری تا ۶ماه بعد استفاده به عمل آمد.

طبق معمول در اول صبح روز بعد با برگزاری نشست هم اندیشی  جریان را برای کارکنان باز گفتیم.

در برگشت به اوز به این فکر بودم هر چه زودتر با عزیمت به شیراز با مقامات دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس ملاقات کرده تا نتیجه تلاشمان در تهران و این بار در شیراز را به صورت ملموس پیگیری کنیم.

ادامه دارد…