وزنه های قدیم اوز: چارک، وقه، نمه، نسنسخال، هفت مثقال

وزنه های قدیم اوز:

چارک، وقه، نمه، نسنسخال، هفت مثقال

چند روز پیش با یکی از افراد مسن سری به یکی از فروشگاه ها زده و مقداری جنس خرید کردیم. دستگاه های پیشرفته برای وزن اجناس و گرفتن صورتحساب از دستگاه و غیره او را به یاد ۵۰ سال پیش انداخت و گفت:

برای خرید اجناس بویژه گوشت به قصابی رفته و بطور معمول حداکثر یک وقه گوشت می خریدیم. برای وزن اجناس دو عدد «تولک» با بند و یک چوب بهم اتصال داشته و تشکیل وسیله وزن کردن یا همان ترازو را می داد.

حالا دستگاههای دیجیتال جایگزین شده است. وی ادامه داد که وزنه های معمول در اوز عبارت بودند از:

یک «وقه» تقریبا برابر ۴۱۵ گرم بود و یک «چارک» دو برابر آن بوده که حدود ۸۳۰گرم امروزی وزن داشت. کسانی که مقداری کمتر جنس می خواستند وزنه ای به نام «نمه» وجود داشت که حدود ۲۱۵ گرم امروزی وزن داشت و وزنه های دیگر عبارت بودند از «نسنسخال» که ۱۰۷ گرم وزن داشت و «هفت مثقال» که ۵۴ گرم وزن آن بود. و بالاخره چمبری که حدود ۳۰ گرم بود.

وی اضافه کرد گرچه هر مثقال برابر ۵/۴ گرم است ولی آن وزنه هفت مثقال فقط از نظر نام شبیه مثقال بود وگرنه از وزنه مثقال تبعیت نکرده و یک وزنه ویژه محل به نام هفت مثقال بوده است. به هرحال چارک، وقه، نمه، نسنسخال و هفت مثقال وزنه های رایج در محل بود که بطور روزانه با آن سروکار داشتند.

همچنین برای وزن های بالاتر از «من و نیم من» استفاده می کردند که دو برابر «چارک» را «نیم من» یا به زبان محلی(نی ما) می گفتند. و دوبرابر «نیم من» را یک من (یک ما) گفته و بطورکلی وزنه یک من و نیم رایج آن زمان برابر ۵ کیلوگرم امروزی بوده است.

البته بیشتر خانواده ها با وزنه های وقه یا نی چاک(نیم چارک)، نمه یا پوزه ای، نسنسخال، هفت مثقال و چمبری سروکار داشته و به ندرت از «چارک» بحث به میان می آمد.

منبع : عصراوز