عصر ایران/ گروه فرهنگی: ‌چهلمین سالگرد درگذشت بانوی دانشمند ایرانی (‌گیلانی) – پرفسور آذر اندامی– مناسبتی است که دانش‌آموختگان محل تحصیل او – مدرسه ماندگار فروغ رشت– را به صرافت انداخته تا آیینی برگزار کنند که در آن ضمن گرامی‌داشتِ یاد او از فرهیختگان معاصر دانش‌آموختۀ مدرسۀ فروغ رشت نیز تجلیل شود و به بهانۀ اهدای تندیس «بانو پرفسور آذر اندامی» به آنان مجال آشنایی بیشتر با خدمات‌شان فراهم آید.

    آذر اندامی اما که بود که ۴۰ سال پس از درگذشت او نه تنها نام او زنده است که قرار است از دیگر فرهیختگان مدرسه‌ای که در آن بالید و شکوفید هم یاد شود؟

برای آن که بدانیم او که بود نخست باید از شیوع بیماری” شبه وبای التور” در سال های ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۵ خورشیدی در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر جهان گفت.

   “التور” یک بیماری حاد گوارشی است و عامل آن میکروب “وبا “‌ست  و در آن زمان تنها راه پیش‌گیری تزریق “واکسن وبا ” بود آن هم تنها قبل از ابتلا به بیماری.

   در آن زمان تنها مرکز تهیۀ واکسن در ایران “انستیتو پاستور ” بود و دکتر آذر اندامی که رییس آزمایشگاه میکروب‌شناسی آن بود با یاری همکاران و با تلاش شبانه‌روزی موفق به ساخت واکسن وبای التور شد و با این خدمت بزرگ انسانی از بروز فجایع هولناک در ایران و کشورهای همسایه جلوگیری کردند زیرا واکسن به کشورهای همسایه هم فرستاده شد.

هر چند در زمان حیات هم نشان‌های علمی دریافت کرد اما از دنیا رفته بود که اتحادیه بین‌المللی ستاره‌شناسی در سال ۱۹۹۲ میلادی قله‌ای مرکزی در جنوب سیاره “ناهید” را آذر اندامی نام نهاد.

شگفتا و دریغا که نام آذر اندامی در آسمان ثبت شده و خود از این جهان برکشیده بود ولی در ایران هنوز خبری از نام گذاری جایی یا معبری یا تالاری به یاد او او نبود تا این که چند سال قبل به این صرافت افتادند تا نامی که در سیاره «ناهید» نقش بسته بر پیشانی یکی از خیابان‌های بلوار دیلمان شهر رشت نشست و البته ۵ سالی است که تندیسی هم نصب شده است.

این که دیگران نام او را بر قله‌ای بر فراز آسمان و در سیارۀ «زهره» می‌گذارند و ما به نام خیابانی فرعی بسنده می‌کنیم بهانۀ این نوشته نیست. انگیزه اصلی این است که گفته شود  آذر اندامی دوران دبیرستان خود را چنان که در آغاز آمد در زادگاه خود در رشت و در مدرسۀ فروغ (۱۷ شهریور کنونی) گذراند و جای این شگفتی هست که اگر قرار بر نام گذاری جایی بود و تغییر نام مدرسه فروغ چرا  به نام اذر اندامی نه؟

به همین سبب تشکل دانش آموختگان مدرسه فروغ از وزیر آموزش و پرورش در دولت دکتر پزشکیان خواسته اگر نام مدرسه «فروغ» را احیا نمی‌کنند (‌که مانند دبیرستان البرز تهران اهمیت تاریخی دارد و چه بسا به لحاظ قدمت بیشتر) دست‌‌کم نام پرفسور آذر اندامی را بر آن بگذارند و این البته به معنی قدرناشناسی شهیدان ۱۷ شهریور نیست چرا که جاهای دیگر در تهران و رشت خیابان ها و جاهایی به این مناسبت نام‌گذاری شده است.

بانو آذر اندامی در ۲۸ مرداد ۱۳۶۳ در پی ابتلا به تومور مغزی درگذشت و انتخاب ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ برای تجلیل از فرهیختگان دانش‌آموختۀ فروغ چهلمین سالگرد درگذشت اوست.

    کانون دانش‌آموختگان مدرسۀ فروغ برخی از برنامه‌های آیین چهلمین سالگرد درگذشت پرفسور آذر اندامی و تجلیل از فرهیختگان معاصر و هم مدرسه‌ای‌های او را چنین اعلام کرده است:

۱.   اکران مستندی کوتاه از زندگی نامه دکتر آذر اندامی به کارگردانی هنرمندی که خود دانش‌آموخته فروغ است.

۲. تجلیل و اهدای تندیس پروفسور آذر اندامی به فرهیختگان” معاصر ” مدرسه فروغ رشت.

  به صورت مشخص از این افراد دعوت شده است:

۱.  تمامی دانش‌آموختگان فروغ که در رشته‌های مختلف علمی، ادبی، هنری و  ورزش و غیر آن موفقیت‌های منطقه‌ای و ملی کسب یا جوایزی دریافت کرده اند.

۲.  همۀ ‌کسانی که  در این مدرسه درس خوانده‌اند یا در نسل های بعدی هم‌اکنون در مدرسه ۱۷ شهریور (‌نام فعلی) در آن تحصیل می‌کنند.

۳. خانواده، اقوام ، دوستان و آشنایان پرفسور آذراندامی و بازماندگان ایشان.

۴.  دیگر بانوان علاقه‌مند به ایشان که مایل‌اند در این افتخار سهیم باشند.

۵.   مدرسین و دبیران بازنشسته و یا درحال کار  که در مدرسه فروغ تدریس کرده‌اند یا هم اکنون به این کار اشتغال دارند.

   علاقه‌مندان برای ارسال آثار و یا شرکت در “یادواره پرفسور آذر اندامی ” می‌توانند با دبیر این مراسم ( فعال فرهنگی: کتایون بناساز) با شماره همراه ۰۹۹۲۷۲۴۵۸۹۹ تماس حاصل کنند.

با توجه به این که مراسم در ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ برگزار می شود طبعا انتظار می‌رود آثار زودتر ارسال شود.

*شایان ذکر است با توجه به محدودیت‌های میراث فرهنگی و تاریخی مدرسه فروغ مدیر عامل آسایشگاه معلولین و سالمندان گیلان (خیریه) برای همکاری در مکان برگزاری مراسم و خدمات دیگر اعلام آمادگی کرده است.