سلامتی و آرامش با تیغ زدن نوزادان (به قلم حمیرا نامدار

تیغ زدن نوزدان در قدیم در شهر اوز توسط زنان خبره و ماماهای محلی  بسیار رایج بود  به این منظور که با زدن تیغ به بدن نوزاد در قبل از چهلمین روز تولدش بوده و قسمت هایی از بدن نوزاد را به گونه ای تیغ زده تا فقط چند قطره خون از آن مکان ها خارج شود و باعث بیماری و یا به قول خودشان (فَهمَهی) نشوند و از بلا و چشم زخم ها دور بمانند.  

قسمت های که تیغ می زدند روی قفسه سینه و پشت کمر دو تا چهار عدد تیغ، پشت پاها و دستها، هر کدام دو تا چهار عدد تیغ زده می شد و با تکه های پنبه که بر روی آن می گذاشتند خون بند آمده و بعد به نوزاد آب قند می دادن و این کار باعث می شد تا نوزادی که زیاد گریه و بی قراری و یا تب می کرد در شب اول به یک خواب عمیق فرو برود.

به طوری که در اوز هنوز هم این عمل تیغ زدن وجود دارد و بعضی از طایفه ها به آن معتقد هستند که درمان های سنتی،  که حاصل تفکرات ساده مردمان قدیم است بهتر عمل می کند.

 تا دو سال قبل به یاد دارم ساعت حدود دو نصف شب بود که در خانه مان را زدند و دو زن همراه با نوزاد و مادر و پدر نوزاد به در خانه آمده تا مادربزرگم که از قدیم به تیغ زدن نوزادن وارد بود بچه شان را که خیلی مریض و بدحال بود را تیغ بزند. بعد از باز کردن در و وارد شدن، آنها درخواست کردند که مادربزرگ را که در خواب بود بیدار کنم ولی من به آنها گفتم بهتر است بچه شان را به بیمارستان ببرند اما آنها همچنان اصرار داشتند بچه شان (فَهمَهی)شده و باید این کار را با مسئولیت خودشان توسط مادربزرگ انجام دهند.

من هم به ناچار مادربزرگ را از خواب بیدار کردم و گفتم آمده اند که بچه شان را تیغ بزنی. مادربزرگ از خواب بیدار شد با خوشرویی و بعد از احوال پرسی با مهارت خاصی که در این کار داشت با یک تیغ تمیز و یک تکه پنبه بر روی سینه و پشت دست و پاهای نوزاد دو تا چهار تیغ زد و بعد از تمام شدن کار آن خانواده همراه با نوزاد خود به خانه شان برگشتند.

 تا بعد از دو سه روز بعد مادر آن نوزاد به خانه مان آمد و گفت بعد از رفتن به خانه بچه مان تا صبح با آرامش خوابید و تب آن هم قطع شد و بسیار از مادربزرگ که جان بچه اش را نجات داده بود تشکر کرد.

منبع : عصراوز