آشنایی با عدنان دانشی بازیگر توانمندی که با نقش آفرینی فوق العاده خود تماشاچی را به صحنه تئاتر می برد به قلم فایزه رضائی

بازیگری دنیایی است که می‌توان در آن، ایفای نقش در قالب شخصیت های مختلف را تجربه کرد. کار بازیگر جان بخشیدن به شخصیت ها در تئاتر و فیلم است. او از کلمات، حرکات و حالت ها در ایفای نقش‌ به صورت طبیعی و قابل باور استفاده می کند. بازیگر کسی است که مهارت و تسلط خوبی به کار خود داشته و توانسته است با  هنر خود، باورپذیری را در مخاطب ایجاد کند.

هنرمند جوان و موفق در عرصه تئاتر که خیلی خوب در نقش‌های خاص ظاهر می شود و می تواند حس نقش را به تماشاگر منتقل کند، وی به خوبی توانسته نقش های خود را در ذهن مخاطبان تئاتر ماندگار کند. هرگز نمی توان نقش آفرینی او را در نمایش “علیمردان خان” و “هیچ‌ کس جیمی نمیشه” از یاد برد.

عدنان دانشی، فرزند حاج عبدالکریم متولد ۱۷ خرداد ماه سال ۱۳۶۵ در شهر اوز و مجرد است. این بازیگر توانمند فعال در عرصه تئاتر، فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی صنایع گرایش تولید صنعتی است که همیشه بازی قابل قبولی را در نقش هایی که ایفا کرده ارائه داده است. دوره های بازیگری را سال های بین ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ و در ادامه در سال ۱۳۹۴ در کلاس های آموزش بازیگری در اوز گذرانده است. وی با بازی فوق‌العاده و موفقیت آمیزی که ارائه داده همواره با استقبال مخاطبان روبرو شده و کارنامه درخشانی از خود به جا گذاشته است.بازیگری که با ۱۲ سال سابقه کاری در این حیطه توانست، جایگاه خود را ثابت کند.

در کارنامه هنری او می‌توان به نمایش‌های قهوه قجری “عوامل “، شب بی پایان فاخته “عوامل”، زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد “بازیگر” گرگم و گله می برم “بازیگر” قصه های در گوشی “عوامل” قصه های نویسنده “بازیگر” علیمردان خان “بازیگر” خرده جنایت های زن و شوهری “بازیگر ”  هیچ کس جیمی نمیشه “بازیگر” اشاره کرد.

با عدنان دانشی، بازیگر با تجربه، پر کار و مطرح گروه نمایشی صحنه اوز گفتگویی صورت گرفته است که متن آن در پی می‌آید:

▪️ اولین بار کی به روی صحنه رفتید و چه حالتی داشتید؟

سال ۱۳۸۷ اولین سالی بود که وارد یک کار شدم، پیش از آمدن روی صحنه ضربان قلبم تند تند میزد، گلویم خشک می شد ولی پس از ورود به صحنه و قرار گرفتن در قالب بازی، حضور تماشاگر را فراموش می کردم و آنچنان در حال و هوای اجرا غرق می شدم که تقریبا تمام روح و ذهنم متمرکز برای اجرا می‌شد. از اینکه می‌توانستم نقش آدم های متفاوتی را تجربه کنم برایم خیلی جذاب بود و به مرور زمان استرس قبل از اجرا نیز از بین رفت.

▪️ بهترین خاطره ای که در زمان اجرای نمایش داشته اید را بیان کنید.

اولین روز اجرای تئاتر «قصه های نویسنده» ، ورود تماشاگران و حضور روی صحنه همزمان اتفاق می افتاد، یکی از دوستان تماشاگر که نمی‌دانست نمایش شروع شده به سمت من آمد و شروع به احوالپرسی کرد، مستاصل از هر پاسخ بودم که به همان صورت در قالب نقش جواب او را دادم که این کار باعث تعجب وی گردید.

▪️ در دنیای بازیگری، الگوی خاصی هم داشته اید؟

بازی های خوب را خیلی دوست دارم و هنرمندان برای من قابل احترام هستند. کارهایشان را می بینم، شخصیت و کاراکترشان را تحلیل می کنم ولی به آن شکلی که فکر می کنید کسی را الگوی خود قرار نداده ام.

در تئاتر ، بازی هوتن شکیبا و ستاره پسیانی را دوست دارم.

▪️ چه ویژگی‌هایی باید در یک نقش وجود داشته باشد تا آن را بپذیرید؟

گروه تئاتر صحنه در انتخاب بازیگر بسیار سختگیر و ریزبین است؛ کاراکتر هایی که در نمایشنامه به بازیگر می‌دهند با هم همخوانی دارد. معمولاً از نقشی که برایم انتخاب می شود راضی هستم چون متناسب با شخصیت هنری ام است. نقشی که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم را بیشتر دوست دارم به نقش هایی که پیچیدگی دارد نیز علاقه مند هستم.

▪️ آیا از تئاتر های اجرایی شما استقبال می شود یا همیشه تماشاچی های ثابت دارید؟

تئاتر یک امر مقدس و هنر مردمی است که همواره بین اقشار مختلف جایگاه ویژه ای داشته امروزه یک عده تماشاچی خاص داریم که پای ثابت تماشای تئاتر هستند.

تئاتر به همراه خود عشق دارد طوری که علاقمندان نمی‌توانند آن را رها کنند به همین دلیل تماشاگران ثابت ما از اجراها استقبال بسیار خوبی کرده اند ولی بسته به موضوع نمایش مخاطبان خاص خود را نیز به سالن هدایت می کند. خوشبختانه تئاتر در اوز و منطقه لارستان مخاطبان زیادی دارد. در اجراهایی که داشتیم به ندرت پیش می‌آمد که گنجایش سالن توسط جمعیت مشتاق پر نشده باشد و بیشتر مواقع فضا برای حضور تماشاگر کم بود.

▪️ آیا رقابت سالم در تئاتر باعث پیشرفت می شود؟

اگر قرار بر رقابت باشد باید ببینیم  سر چه چیز رقابت داریم،چنانچه جشنواره‌ای برگزار شود می توان گفت امکان رقابت وجود دارد و هر گروه نمایشی سعی بر این دارد که بهترین کار را ارائه دهد و با دیدن اجرای دیگران جایگاه خود را یافته و به دنبال بهبود عملکرد خود باشد. اینکه سعی کنیم در ارائه یک نمایش مقبول مخاطبان قرار بگیریم تا حدودی به اهداف مان رسیدیم.

▪️اعضای خانواده تان به تماشای اجرا می آیند؟

بله. به شدت علاقه مند به هنر تئاتر هستند. از حمایت شان برخوردار بوده و مدیون زحماتشان هستم.

▪️چه نقش هایی را بیشتر دوست دارید بازی کنید؟

نقش های طنز ،جدی و کودک …همه را دوست دارم. اجرای هر کدام از آنها برایم لذت خاص خود را دارد .در اجراهای «قصه‌های نویسنده»، «گرگم و گله میبرم» ،«علیمردان خان» و «هیچ کس جیمی نمیشه» با بیان طنزگونه با مخاطب ارتباط برقرار کرده ام.

▪️ در اوز کارگردان قوی داریم ؟

بی تردید آقایان علی رضا خادم پور و به آذین کرامتی

▪️بازی در کنار چه بازیگری را دوست دارید؟

استاد رضا بهبودی

▪️شهرت را دوست دارید؟

بله، شهرت شیرینی خاصی دارد این که محبوب باشی و کارت را دوست داشته باشند. اما به دنبال شهرت نیستم چون انسان را به بیراهه کشانده و از هدف اصلی خود دور می کند.

▪️ فعالیت هنری غیر از بازیگری دارید؟

تئاتر همیشه انتخاب و اولویت من برای کارهای هنری بوده و هست. بیشتر ذهن و وقت خود را معطوف به هنر بازیگری و تئاتر می کنم.

▪️حسادت تا چه اندازه در بین بازیگران وجود دارد؟

در همه مشاغل و کارها رقابت وجود دارد. تا زمانی که رقابت سالم باشد اشکالی ندارد و باعث رشد آدم ها و بالا رفتن دانش آنها می شود. اشتیاق اعضای گروه نمایش صحنه برای شرکت در اجرا، چه بازیگری و چه پشت صحنه باورکردنی نیست. بعید می دانم حسادتی وجود داشته باشد. بارها اتفاق افتاده قبل از اجرا برای عموم، احتمال تعویض نقش بازیگر یا عوامل هست و اعضا بدون نارضایتی پذیرفته اند زیرا که هدف ارائه اجرای عالی و بی‌نقص است.

▪️تئاتر اوز حاشیه دارد؟

در هر زمینه ای حاشیه وجود دارد. فرد موفق کسی است که به حواشی اهمیت نداده و به کار خودش ادامه بدهد.

▪️ چقدر اهل موسیقی هستید؟

زیاد اهل موسیقی نیستم ولی موسیقی های خوب و گوش نواز را دوست دارم.

▪️بازیگری حرفه شما است یا در کنار شغل اصلی تان به آن می پردازید؟

حرفه ام نیست. من به هنر بازیگری عشق می ورزم و لذت بازی در تئاتر را با هیچ چیز معاوضه نمی‌کنم.

▪️مشکلات در حوزه تئاتر اوز چیست؟

معضلات ناتمام و دغدغه همیشگی اهالی تئاتر عدم وجود سالن اجرا و پلات های مناسب، نبود سرمایه گذار و تهیه کننده است. اعضا با هزینه شخصی خود بدون هیچ چشمداشت فعالیت می‌کنند و بعضاً فروش بلیت شاید ۵۰ درصد هزینه‌ها را هم پوشش ندهد.

▪️ شما اهل ورزش هم هستید ؟

به صورت جدی خیر.

▪️رنگ مورد علاقه شما چه رنگی است؟

رنگ مورد علاقه ام آبی آسمانی است.

▪️هوادار تیم های معروف فوتبال هستید ؟

فوتبالی نیستم.

در ایران طرفدار تیم استقلال هستم و در اروپا بازی تیم فوتبال رئال مادرید را دنبال می کنم.

▪️بیماری کرونا چه تاثیری بر فضای هنری تئاتر گذاشته است؟

کرونا یک اتفاق عجیب است به نظر من نه فقط در ایران، بلکه تمام دنیا روی فعالیت‌های فرهنگی –  هنری تاثیر گذاشته است. با گیر افتادن در مخمصه کرونا و الزام به رعایت پروتکل های بهداشتی و لغو کلیه اجراها و تمرینات، هنرمندانی که شغل و درآمدشان از تئاتر تامین می شد بخصوص در پایتخت، متحمل خسارات فراوان شدند. ولی روح تئاتر همیشه زنده است.بسیاری از بازیگران گروه های تئاتر سعی کردند از فضای مجازی برای ارتباط با مخاطب استفاده کنند. گروه نمایشی صحنه نیز جهت جلوگیری از شیوع بیماری کرونا حتی قبل از اجباری شدن رعایت پروتکل های بهداشتی تمام تمرینات را لغو کرده و ادامه کار را از فضای مجازی دنبال کرد و با تشکیل ویدئو کنفرانس شروع به خوانش نمایشنامه های مختلف کردیم که تا به حال با همکاری اعضای گروه، به مطالعه و نقد بیش از ۵۰ اثر شهیر و ادبی به صورت روزانه پرداختیم و این روند همچنان ادامه دارد.

▪️ چه حرفی برای جوانان علاقه مند به رشته هنری تئاتر دارید برای موفقیت در این حرفه تنها علاقه کافی است؟

فقط علاقه کافی نیست. رسیدن به موفقیت در هر زمینه ای نیاز به عشق، علاقه، دانش، نگرش، پشتکار و سرمایه مالی دارد که زنجیروار به هم متصل هستند. با هدفمندی و برنامه ریزی دقیق است که موفقیت حاصل خواهد شد. استعداد در بازیگری و شرکت در دوره های آموزشی،کیفیت و ایجاد تنوع، عامل موفقیت و ماندگاری در هنر تئاتر است.

▪️ جهت ارتقا و ماندگاری تئاتر در اوز اقدام خاصی انجام داده اید؟

هر اثر اجرایی در تاریخ به یادگار خواهد ماند و ما همچنان از مخاطبان مان بازخوردهای مثبت می‌بینیم و همین باعث می‌شود انرژی بیشتری برای اجراهای بعد داشته باشیم هر پروژه نیاز به عوامل مربوط به خود دارد که گروه صحنه بعضاً به صورت رسمی اعلام و یا گاها به اشخاصی که احساس می‌شود در این زمینه می توانند موفق شوند پیشنهاد برای اجرای نقش را می دهد و به این شکل خانواده صحنه تا به امروز به ۲۵ نفر رسیده است.

▪️نظر مخاطبان چقدر برایتان اهمیت دارد؟

به نظر من خیلی مهم است.

نظر مخاطب و برداشت از کار، اصلی ترین هدف ما است. معمولاً به صورت حضوری، تلفنی یا در فضای مجازی نظراتشان را بیان می کنند. در این بین سخن بسیار پر تکرار بوده نسبت به بازیگرانی که اولین تجربه اجرا را داشتند و تماشاگران تصور می کردند که بارها روی صحنه رفته اند. برای خود من پیش آمده که می گفتند احساس می‌کنیم تمرین شما از بقیه کمتر بوده است. هر نظر مخاطب پیام های زیادی را با خود به همراه دارد و باعث می شود متوجه شویم چقدر مخاطبان ما ریز بین هستند و توقع شان از تئاتر بالا رفته است و ما را مشتاق می‌کند تلاش بیشتری نماییم تا رضایت مخاطبان را جلب کنیم.

▪️تا چه حد نقدپذیر هستید و واکنش شما در مقابل نقد و افراد منتقد چیست؟

صد در صد پذیرای نقد از طرف مخاطبان هستم. نظرشان برایم قابل احترام است. خیلی وقت‌ها از نظر مخاطب درس گرفته ام.

من به نقدهایی که سازنده است عمل می کنم. در زمان اجرا هم مطیع نقدهای کارگردان هستم.

▪️ هنرمندان به عنوان اشخاصی که دارای محبوبیت در جامعه خود هستند نظراتشان عموما مورد توجه مردم قرار می گیرد، شما به عنوان یک هنرمند چه راهکاری برای بهبود محیط زیست دارید؟

مسئله حفاظت از محیط زیست به یک دغدغه جهانی تبدیل شده است و دوری از بحران زیست محیطی نیازمند تلاش توده مردم می باشد. اگر محیط زیست، این نعمت خدادادی را بخشی از وجود و خانه خود بدانیم هرگز راضی نخواهیم شد به راحتی زباله های خود را در طبیعت و خیابان رها کنیم. زمانی که ما به این باور برسیم که نابودی محیط زیست برابر با نابودی بشر است و ارزش هیچ چیز در دنیا بیشتر از محیط زیست نیست، کسی به خود اجازه نمی دهد کوچک ترین زباله ای را در طبیعت رها کند چه برسد به نسل کشی جانداران و خشونت علیه حیوانات و رهاسازی نخاله های صنعتی. تلاش نهادهای مسئول و نهادهای مردمی حامی محیط زیست، برای فرهنگ سازی در این زمینه می تواند بسیار موثر واقع گردد. در دوران کودکی می‌توان تجربه زنده بودن محیط زیست و اهمیت آن را در قالب هنر به کودک منتقل کرد.

▪️ سخن پایانی

تئاتر و بازیگری جذابیت خاصی به همراه دارد که حاصل ترکیب تفکر نویسنده و کارگردان خوب است و ما را در دنیای خود غرق می کند. از دو کارگردان محبوب و توانمند اوز مهندس علیرضا خادم پور و مهندس به آذین کرامتی که به من فرصت حضور در صحنه را دادند تشکر می نمایم. همچنین از خانم دکتر فروغ هاشمی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ،آقایان سید مرتضی هاشمی و شهرام حسین نیا رؤسای سابق انجمن تئاتر و تمام کسانی که در ارتقاء تئاتر شهر خالصانه تلاش می کنند نهایت امتنان را دارم.

بی شک ذوق هنری هنرمندان گروه نمایشی صحنه اوز، فرصت مغتنمی برای جوانان این شهر است تا با بهره گیری از تجارب این گروه مطرح تئاتر، بتوانند استعدادهای خود را بروز داده و آینده هنری شهر را درخشان تر از امروز نمایند.

فایزه رضائی ( ۲۴ /۵ / ۱۳۹۹)