احترام به طبیعت احترام به زندگیست و احترام به زندگی احترام به خالق است به قلم فریدون نامی

بهداشت محیط، عبارت است از کنترل همه عواملی که اثر سوئی بر پایدار ماندن سلامت انسان می گذارند، شامل بیماری‌های زیادی می شود که از طریق آب، هوا، مواد غذایی و بسیاری از عوامل محیطی دیگر سلامت انسان را تهدید می کند. بهداشت محیط همچنین در برگیرنده مطالعه فاکتورهای محیطی مضر برای سلامت انسان و شناخت و پیشگیری و رفع اثرهای ناشی از این عوامل است.

محیط زیست به همه محیط هایی که در آن زندگی جریان دارد گفته می‌شود‌. مجموعه‌ای از عوامل فیزیکی خارجی و موجودات زنده که با هم در کنش هستند محیط زیست را تشکیل می‌دهند و بر رشد و نمو موجودات تاثیر می‌گذارند.

با توجه به توضیحات بالا بهداشت محیط نباید با محیط زیست اشتباه گرفته شود بهداشت محیط در مورد حفاظت از هر دو محیط طبیعی و انسان ساخت برای سلامت انسان ها می باشد در حالی که محیط زیست از محیط طبیعی برای حفظ اکوسیستم محافظت می کند. بهداشت محیط تمام جنبه های فیزیکی شیمیایی و فاکتورهای بیولوژیکی ظاهری افراد و همه فاکتورهای موثر رفتاری را اداره می‌کند، بهداشت محیط پیشگیری از بیماری‌ها و حمایت از محیط های سالم را هدف خود قرار داده است. یکی از چالش های شهرستان اوز مباحث زیست محیطی و به ویژه رودخانه ها و کوه ها، گره کوری شده است که در بسیاری از مواقع مدیریت آن به مشکل بزرگی برای دستگاه‌های مربوطه مبدل گشته است.

حل مشکلات زیست محیطی شهر نیاز به حلقه وصلی دارد که بتواند تعامل ویژه میان سازمان‌های مردم نهاد فعال در حوزه محیط زیست و تصمیم گیرندگان کلان شهرستان و استان را بر سر یک میز بنشاند و اهداف ها را یکی کند و در این میان جای خالی کمیسیون بهداشت و محیط زیست در شورای اسلامی شهر به وضوح مشهود است هرچند که به تازگی کارگروه محیط زیست توسط دفتر نماینده مجلس تشکیل شده است ولی باید منتظر اقدامات قابل قبول این کارگروه در آینده بود که مشخص شود تا چه میزان می توان به این کارگروه تکیه کرد.

شورای شهر می‌توانست در این مدت کمیسیون اجتماعی و بهداشت محیط زیست را تشکیل و این امر را وظیفه مهم خود بداند و اقدامات لازم را در دستور کار مقامات نظارتی و مردمی شهر قرار دهد زیرا حفاظت از محیط زیست در قرن بیست و یکم به عنوان یکی از اهداف توسعه هزاره و یکی از سه پایه توسعه پایدار شناخته می‌شود.

هرچند که گروه های مردم نهاد در این مورد فعالیت های چشم گیری داشته اند، اما واضح است که بهداشت و محیط زیست به تشکیل کمیسیون مستقل در شورای شهر نیاز دارد.

در شهرهای موفق ایران و جهان محیط زیست کمیسیون جداگانه دارد و وظایف خود را به دور از اجبار بودن یا نیاز به شعار و سخنرانی انجام می دهد ولی متاسفانه در شورای شهر اوز برای تشکیل کمیسیون به نام محیط زیست قدمی برداشته نشده است.

چرا که محیط زیست نیازمند برنامه ریزی دقیق و مناسب بوده که نیاز به حمایت شدید منتخبین مردم دارد. (تبصره ای از ماده شماره ۷،در خصوص وظایف شورای اسلامی شهر اوز وظایف این شورا بررسی شناخت کمبودها و نارسایی های بهداشتی رفاهی و اقتصادی شهر حوزه انتخابیه هستند) از این رو با توجه به پتانسیل های قانونی شورای های اسلامی و شان نظارتی شوراها به  شهرداری‌ها، شوراهای اسلامی می‌توانند نقش موثری در بهبود سیاست کشور ایفا کنند.

هدف نگارنده تضعیف منتخبین در ادوار گذشته و حال نیست ولی با توجه به لزوم توجه به بهداشت شهر و محیط زیست،وظیفه دانستم مواردی را من باب یاد آوری هرچند ناقص بیان کنم تا شاید تلنگری باشد برای شوراهای آینده که مشکلات بهداشتی و محیط زیستی منطقه را در اولویت کاری خود قرار دهند.چون که هر گونه تعلل در جهت جلوگیری از تخریب محیط زیست عواقب ناگواری به همراه دارد که قطعاً نسل های آینده گله مند خواهند شد و فراموش نکنیم که احترام به طبیعت احترام به خالق است.