سخنی با رئیس جمهور: وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش باید از بدنه این دستگاه باشد

محمدصدیق پیرزاد*: به نظر کارشناسان و  استخوان خرد کرده ها  وزیر آموزش و پرورش لااقل باید سازمان و فرهنگ وزراتخانه را بشناسد، از بین فرهنگیان باشد و نزد آن ها دارای محبوبیت باشد.

دولتی که چند ماهی است به ریاست دکتر ابراهیم رئیسی انتخاب و مشغول به کار شده  است گویا می خواهد نابسامانی ها را سامانی نسبی بدهد و کاری کند که وضعیت کلی کارهای مملکت مخصوصا وزارت آموزش و پرورش بهتر از پیش باشد.  برای این کار تاکنون دو وزیر با فاصله و زمان لازم به مجلس شورای اسلامی ایران معرفی کرده است که هر دوی آنان رد شده اند و آموزش و پرورش همچنان با آن ابهت و اهمیتی که دارا است توسط یک کفیل اداره می شود.

شرحی که در پیش می آید و ملاحظه می کنید چکیده مطالب و مسائلی است که در خصوص واجد شرایط بودن یا نبودن وزیر تعیین می کنند و حتما نمایندگان محترم مجلس به اهمیت بالای این انتخاب آگاهی یافته اند که نمی شود  به هر کس با هر نوع ملاک و سابقه ای رای مثبت دهند.

به نظر کارشناسان و آن هایی که در تعلیم و تربیت نوین استخوان خرد کرده و اصطلاح دود چراغ خورده اند تا تجربیاتی اندوخته اند  وزیر آموزش و پرورش لااقل باید دارای شرایط زیر باشد:

• اول باید سازمان و فرهنگ وزراتخانه را بشناسد . از بین فرهنگیان باشد و نزد آن ها دارای محبوبیت باشد. کسی می تواند وزارت آموزش و پرورش را مدیریت کند که دیدگاه تربیتی و پرورشی داشته باشد.

• وزیر آموزش و پرورش باید مراتب مدیریتی را در دریای ژرف آموزش و پرورش طی کرده باشد و از آنجا که این وزارتخانه به صورت طبیعی با مشکلات فراوانی مواجه است، بتواند به موقع بر مشکلات فایق آید.

• متاسفانه از اسفند ماه ۹۸ شمسی تا امروز با شیوع کووید ۱۹ (کرونا) آموزش و پرورش حالت عادی و روال همیشگی تحصیلی را از دست داده و آموزش های مجازی جای آموزش های حضوری را گرفته است که معلمین محترم هرچند تجربه داشته باشند نمی توانند به صورت صد در صد کارساز باشند. این عمل در کار اخلال به وجود آورده نقصان هایی مشاهده شده که یکی از آن ها ترک تحصیل عده زیادی از نوباوگان است که خود از مشکلات عدیده ی وزارت خانه می باشد.

• نه در تمام کشور بلکه در جای جای این مملکت پهناور ساختمان مدارسی وجود دارد که متاسفانه در برابر مثلا زلزله ۴ و ۵ ریشتری هم نمی توانند مقاومت کنند و این هم یکی دیگر از مشکلات است که وزیر مستقیما با آن مواجه است.

• آن چه من به آن اهمیت زیادی می دهم مدرک تحصیلی و تخصصی است که شخص وزیر دارا می باشد. اگر وی مدرک دکترا و فوق آن در رشته های مختلف هم داشته باشد ولی از تعلیم و تربیت در نوع بینش و دیدگاهش خبری نباشد اصلا به درد وزارت آموزش و پروش نمی خورد. زیرا اکثرا کارکرد آن وزارت خانه می بینیم که رو به نقصان و افول است. کسی باید در مقام این وزیر عمل کند که از پس این همه معضل برآید. با خبر از حال دانش آموز، والدین آنان و مخصوصا معاش معلمین محترم باشد و برای رفع آن راه چاره بلد باشد.

* بازنشسته آموزش و پرورش