ایثار خیرین زیربنای ساخت دانشگاه‌های اوز

.

محمدصدیق پیرزاد، رئیس هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی اوز

تک‌وتنها نشسته و به گذشته‌های دور فکر می‌کنم. ناگهان مطلبی مربوط به شصت‌وشش سال قبل به ذهنم می‌رسد. آن روزها در یک دوره اختصاصی سی‌وپنج روزه در ساختمان دانش‌سرای مقدماتی شیراز که در انتهای شمالی خیابان سعدی قرار داشت مطالبی می‌آموختم. آن روزها معلمی بودم جوان، باسابقه فقط چهار سال خدمت و تدریس.

شاید قسمتی از مطالب این کلاس را قبلاً در نوشته‌های دیگری هم آورده باشم، اما تکرارش اشکالی ندارد. مرد باشخصیتی به نام مؤیدی، رئیس دانش‌سرا، بالباس و سر و وضعی مرتب بود. حرکات او را که ورانداز می‌کردم آن‌گونه بود که الگو قراردادم. در آنجا به این موضوع می‌اندیشیدم که آیا روزی می‌آید که ما اوزی‌ها هم دارای دانشسرای مقدماتی شویم؟

خدا را سپاس سال‌ها یکی پس از دیگری سپری شد و ما هم در اوز دارای دانش‌سرای مقدماتی دخترانه شدیم که مدتی در ساختمان خیریه حاج عبدالرحمان یادگاری برقرار بود.

همان‌گونه که در اذهان عمومی هم هست اوز از قدیم باسواد و فرهنگ بوده و هستند پس به این پیشینه تنها قناعت نکردیم و به فکر ایجاد دانشگاه در اوز افتادیم.

خوشبختانه پس از تلاش فراوان و ایثار خیرین گران‌قدر اکنون اوز دارای چند دانشگاه است. یعنی، مجموعه دانشگاه بین‌المللی پیام نور در غرب اوز و دانشگاه آزاد اسلامی در شرق که هر یک به فاصله تقریبی سه کیلومتر از اوز همچنان می‌درخشند.

علاوه بر آن دانشکده بهداشت و دانشگاه علوم دینی هم داریم که هر یک در حد خود مشغول خدمت‌رسانی به جامعه انقلابی و مسلمان اوز می‌باشند.

از دانشگاه آزاد نام بردم. به خاطر می‌آورم، زمانی که در سال ۱۳۸۶ تأسیس شد، از من هم دعوت به عمل آمد که در هیئت‌امنا حضور داشته باشم. در بدو امر چون در همان زمان عضو هیئت‌امنای دانشگاه پیام نور نیز بودم از قبول دانشگاه بعدی سر باز زدم. مسئول دانشگاه و دست‌اندرکاران، آسوده ننشستند و با پادرمیانی افرادی مجبور به پذیرش شدم.

خلاصه، از همان اوان تا امروز که نزدیک به دوازده سال می‌گذرد، در سمت رئیس هیئت‌امنای دانشگاه آزاد اسلامی اوز مشغول فعالیت هستم و باوجود سن بالا در تمام مراسم و سفرها حضور داشته و دارم و عذر و بهانه نمی‌آورم.

در طول این مدت فعالیت اعضای هیئت‌امنا این بوده است که هر از چندی می‌بایست به‌اتفاق مسئول دانشگاه، سری به‌جاهای دیگر ازجمله دبی بزنیم و از اقوام و دوستان خود که در جلسه‌ای گرد هم می‌آمدند تقاضای کمک کنیم که دانشگاه دوم هم مانند پیام نور سروسامان گیرد. اوایل کار خیلی سخت بود زیرا وضع اقتصادی آن‌طرف آب چندان رضایت‌بخش نبود و اکثریت می‌گفتند: دانشگاه آزاد اسلامی پا نمی‌گیرد و درست نمی‌شود؛ اما سخت‌کوشی‌ها و همت والای عده‌ای از عزیزان همشهری باعث شد که این ساختمان دانشگاه هم ساخته شود و الان علاوه بر خدمت‌رسانی و تشکیل کلاس و غیره فعالیت‌های فرهنگی و هنری دیگر چون سینما و تئاتر هم دارد؛ و این برمی‌گردد به فعالیت دلسوزانه‌ی رئیس دانشگاه و چند کارمند دانا و کاردان.

خلاصه امروز به نحوی این موسسه پیشرفت کرده است که حرفی برای گفتن دارد و بازدیدکنندگانی که از مرکز به اوز می‌آیند، تعجب می‌کنند که چنین امکانات و فعالیتی در این گوشه از کشور برقرار است.

کم کم جلو فکر و تفکراتم را بگیرم و برای آنکه خسته نشوید فقط ضمن دعای خیر برای خیرین محترم خالصانه از آنان قدردانی و تشکر می‌نمایم که در امر ساختمان دانشگاه سنگ تمام گذاشته‌اند و ما را در منطقه جنوب فارس روسپید نموده‌اند.

منبع: شماره دهم فصل نامه با پیام دانش اوز