بر سر دو راهی داشتن یک جامعه فرهنگی تمام عیار داشتن شهری با گستره اقتصادی و توسعه پایدار به قلم محمدرسول باغی

بجاست دست به دست هم دهیم و بدون دغدغه یکی از این دو راه را انتخاب کنیم و تا سرحد امکان در جهت تعالی حصول نتیجه آن بکوشیم که جامعه ای متعادل در منطقه داشته و همشهریان عزیز ما یکپارچه و مصمم، به دنبال آن با کمک و یاری یکدیگر و استعانت از دولت ، شهری شاد و شایسته و سربلند رقم بزنیم

الف – جامعه فرهنگی

در این قسمت گامهای مهمی در شهر برداشته شده ،که در این زمینه خود را به جامعه ایران و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس هم معرفی نموده ایم.

در این قسمت امکان رسیدن به ارتقا از بخش به شهرستان بعید به نظر میرسد، اما نیازی هم نیست چون ما میتوانیم با سرمایه گذاری ، منظور (کمک خیرین نیست ) در جهات مختلف رونق فرهنگی پایدار و ایجاد فضای گردشگری مناسب و با کلاس در جهت رفاه حال گردشگران و ایجاد بادگیرهای مناسب و شایسته که از گذشته داشته ایم، تعمیر و مرمت آبنبارها که شاخص برای اوز قلم داد شده و همچنین استفاده کاربردی از برکه هایی که بلااستفاده از تامین آب می باشد، بصورت چایی خانه و فروشگاه های سنتی و تعدادی هم بصورت کافی شاپهای مدرن در بیاوریم، نیاز به چند هتل با بافت سنتی و مدرن داریم که نیاز مسافران است، در اطراف شهر از همه مواهب طبیعی و تاریخی بهره جسته و شاخصهای دیدنی برای گردشگران فراهم آوریم بعنوان مثال می توان با کشیدن جاده های مطمئن و فضا سازی در مسیر *بنه بست و قلعه پروده* که از آب فراوانی برخورداراست، مناظر جذاب و زیبایی را ایجاد نمود.

البته چشم اندازها و آینده نگری زیادی مد نظر است که در این مقوله نمیگنجد.

پس جا دارد مثل گذشته که یکپارچه هم نشریات و هم بزرگان و دست اندرکاران شهر در این راه قدم برداشته اند ، نه فقط برای نام و نشان و تبلیغات و صرفا افتخار کردن به آنها؛ بلکه با سرمایه گذاری و بهره بری از آن و همت و فعال شدن جوانان و مردم شهر در کسب و کار و همه آنانی که دل در گرو آبادانی اوز دارند، بودجه شهر تامین گردد، بطوریکه حتی اگر ارتقا هم نیابیم ولی یک شهرکوچک و شایسته فرهنگی – اقتصادی برای مردم و منطقه داشته باشیم، و روز بروز در شکوفایی آن کوشا باشیم.

ب – بخش اقتصادی و توسعه زیر ساختها

در این قسمت باز نیاز به سرمایه گذاری است، البته اول باید زیرساختهای شهر آماده و فراهم گردد و بعداً سرمایه داران ، سرمایه گذاری کنند که افقی برای بهره جستن از سرمایه خود داشته باشند، مدتی است بعد از تشکیل شورای پنجم نظراتی متفاوت از گذشته در شهر جریان دارد، البته مسیر دشوارتر و سخت تر از کار فرهنگی است چون قدم اول، مسئله زیر ساخت مطرح است که نیاز به سرمایه گذاری و همت همشهریان در طرح های اولویت دار برای شکوفایی اقتصاد دارد که شاید منفعت آن همانند ساخت هتل و رستورانها در قسمت فرهنگی در کوتاه مدت به دست نیاید، اما شهر از دید کارشناسان وزارت کشوری فعال به نظر خواهد آمدً ، زیر ساختها را مشاهده می کنند و مطمئناً زمینه و بستر شهرستان شدن آن فراهم می گردد و به این نتیجه مهم خواهند رسید که فعالان اجتماعی-اقتصادی و مردم اوز همانند گذشته و بلکه بیشتر همیار و یاور آنها در فردای ارتقا خواهند بود و هم پای آنها در مواجهه با مشکلات و نارساییهای شهر گامهای موثر بر خواهند داشت.

در اینجا پشیبانی همه جانبه و کمک مالی و یاری بی دریغ از اعضای محترم شورا، تمرکز آنان در کارهای اولویت دار شهر ، متمرکز نشدن آنان در فعالیت صرف فرهنگی، شرکت مستمر مردم در جلسات علنی آنان و استفاده از مشاورین و متخصصین زبده و فعالانی که درزمینه کارهای عمرانی شهرفعالیت دارند، کنار گذاشتن تعارفات و ملاحظات گذشته، دوری از خودنمایی ، در اختیار گرفتن جوانان مقتدر و سخندان از هر قوم و طایفه ای و گسیل آنها به شیراز و تهران در جهت پیگیری ارتقای شهر بعد از شاخص نمودن زیرساختها، نظارت کامل بر شهرداری و عملکرد مسئولان شهر ، از جمله وظایفی است که شورای شهر بر عهده خواهند داشت و باید بیشتر از توانمندی های خود و دیگران در مسیر توسعه شهر استفاده نمایند، اما نکته با اهمیتی که اعضا شورا باید بدانند این است که:

*آنها مسئول مستقیم عواقب شهر مان هستند*

در پایان یادآور می شوم ، راه سومی وجود ندارد، اگر خواهان راه سوم هستیم ، بدانید و آگاه باشید که مثل گذشته درجا خواهیم زد و چه بسابه عقب هم برگردیم بطوریکه قدم گذاشتن در مسیر رو به جلو در آینده بسی دشوار خواهد شد

محمدرسول باغی ۹۷/۵/۲۰