بعضی مدیران اجرایی شهرستان از جمله افراد بومی را دریابیم

عبدالعزیز خضری:

بر حسب شنیده ها یکی از مدیران اجرایی شهرستان که اهل اوز نیز می باشد قرار است چند ماه آینده از سمتی که در اختیار دارد کناره گیری کند و انتقالی بگیرد.

به عنوان یک شهروند اوزی نزد وی رفتم و با پرسیدن چگونگی موضوع از وی تقاضا کردم در اوز بماند تا انگیزه بیشتری برای دیگر افراد شایسته محلی فراهم آورد که با قبول سمت، چرخه پذیرش مسئولیت از سوی افراد بومی گسترده تر شود.

وی که مدیری آرام و بدون حاشیه است بدون هیچ تردیدی پاسخ داد تصمیم به رفتن دارد و امکان ماندن هم نیست.

با اصرار بیشتر نگارنده و بازگویی موقعیت خود، وی با صراحت پاسخ داد میزان حقوق دریافتی اندک است. در حالی که در همین اوز مدیرانی هستند که کف دریافتیشان، بدون سایر مزایا حداقل ۱۵ میلیون تومان می باشد و چه بسا از رقم ۲۰ میلیون تومان نیز می گذرد ولی بنده در سمت خود کمتر از حتی ۵۰ درصد این رقم را دریافت می نمایم.

قصد نگارنده از نگارش این مطلب این بود که توجه تصمیم گیران به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به آن جلب شود.

ساختار اداری کشور به ویژه در میزان پرداختی های حقوق بگیران نیاز به اصلاح و بازنگری دارد. چگونه می شود پذیرفت مسئولی در همین اوز بالای ۲۰ میلیون تومان دریافتی حقوق و مزایا داشته باشد ولی باشند مسئولانی که با شغلی سنگین تر و وقت گیرتر ۵۰ درصد این میزان را هم دریافت نکنند.

از هر کسی نمی توان انتظار از خودگذشتگی داشت.

از سویی هستند مدیران و یا کارمندان اوزی که در خانه مسکونی اجاره ای زندگی می کنند.

حال کارمندی که دریافتی وی به زحمت به ۶ یا ۷ میلیون تومان می رسد با این وضعیت گرانی مجبور است بخش عمده از دریافتی خود را هم به اجاره دادن اختصاص دهد.

جدا از مسئولیت دولت و مجلس از روحانیون محترم نیز توقع است به چنین معضلاتی ورود کنند و در پیاده سازی عدالت اداری و همسان سازی دریافتی های ماهیانه برای مدیران و کارکنانی با مدارک شغلی و سابقه مشابه ورود جدی تر داشته باشند و برنامه ریزان کلان مملکت را نیز به آن دعوت کنند زیرا که تبعیض، همچون فساد اداری و مالی هر نظمی را به چالش می کشد و دچار از هم پاشیدگی می سازد.