تعدد گرو های فعال اجتماعی بدون همراهی ذاتی مسئولان ضامن تحول در شهرمان اوز نیست

عبدالعزیز خضری*: اخیرآ گروهی با عنوان (یاران همراه)در فضای مجازی اوزاز خود رونمایی کرده است که قصد دارد با فعالیت حضوری اراده خودرا برای پیشبرد خواسته های عمومی و پیشرفت همه جانبه شهر ودر راستای همگام شدن با تحولات شهرهای همجوارادای وطیفه نسبت به زادگاه داشته باشد.

نویسنده متن این حرکت را در ادامه تشکیل دیگر گروه های فعال در شبکه مجازی که همه اراده شان برای خدمت گذاری است به فال نیک می گیرد، زیرا هر تعداد افراد که در گروه جمع شوند، به نوعی تمرین اجتماعی و شناخت از اهداف مشترک دست پیدا می کند و بیشتر به کانونی تبدیل می شوند که در ارتباطات نوشتاری و نشست های حضوری دیدگاه های خودرا مطرح وبیان کنند واین می تواند خود منشای تحول فردی و چه بسا جمعی گردد، اما خود آموزی و باور پذیری برای تحول کافی نیست، زیرا کننده کارهای خرد و کلان این گروه ها نمی توانند باشند، بلکه مدیران اجرایی هستند.

نویسنده متن در مطالب گوناگون خود بارها اشاره کرده است اکثریت جامعه اوز نگاهی تحول باورانه کمتر دارد واینک که مشکلات زندگی و گرانی ها غیرقابل باور شده است، این مورد بیشتر نیز شده است چون اکثریت ناچارند به فکر دغدغده های در حال افزایش زندگی خود باشند از سویی پاسخگو نبودن مسئولان اجرایی برانفعال جامعه بیشتر افزوده است. به گونه ای که صاحبان رسانه های رسمی همگانی به خاطر مشکلات سنگین مالی و یا بی توجهی به دیدگاه ها تصمیم دارند یا از جریان فعالیت خارج ویا به نحو موثر آن را کاهش دهند واین اتفاق  امکان دارد دامن پایگاه خبری پیام دانش و مجله با پیام دانش را نیز بگیرد، زیرا گرداندن هردو به صورت جدی هزینه ساز چه از نظر مالی وفیزیکی است.

پایگاه خبری پیام دانش در سال گذشته برای این که در چرخه انتشار باقی بماند معادل ۱۷ میلیون تومان هزینه در برداشته است واین به غیر کار سنگین گردانندگان می باشد که برای تهیه مطلب خبری و تحلیلی، آماده سازی، طراحی وغیره وبه صورت رایگان در خدمت پایگاه بوده اند وبی تردید مبلغ ذکر شده برای سال جاری ۱۴۰۳ به مراتب بیشتر و امکان دارد رقمی نزدیک به ۲۵ میلیون تومان شود و عوامل انسانی دانشگاه آزاد اوز نیز امکان دارد از انگیزه قبل برای آماده سازی های مختلف برخوردار نباشند وتوان استخدام نیروی خاص با این همه اعتبار مالی که با مجله «با پیام دانش اوز» افزون بر۵۰ میلیون تومان(فقط آماده سازی و چاپ) می شود، وجود نداشته باشد. استخدام یک نفر با بیمه و مزایای دیگر معادل ۲۰۰ میلیون تومان در سال می شود..

به موضوع اصلی که خطاب به تشکیل دهندگاه گروه یاران همراه هست، پرداخته می شود.

نگارنده بیش از ۵۰ سال شاغل مراکز اداری دولتی و غیر دولتی بوده است وبه تجربه دریافته است گروه ها هرچند قادر خواهند بود ستون قابل اتکایی برای هر تغییر و تحولی باشند اما در کوتاه مدت و حتی میان مدت بدون همراهی مسئولان اجرایی قادر به اقدامات ملموسی نیستند وآن هم در شهری که فضای نقدپذیری ضعیف است و شاید هر نقاد سمجی به حاشیه نیز رانده شود در این حالت نیاز است محور، شورای اسلامی و امام حمعه باشند تا از پشتیبانی مراجع حقوقی و حقیقی بهره برده شود و البته ضرورت دارد، دو مرجع یادشده خود متعهد به هر اقدام تحولی و تغییری باشند.

۸مهرماه ۱۴۰۲ نیکومار شهرمان شیخ عبدالقادر فقیهی که ساکن دبی نیز می باشد با امید از برون رفت رکود شهر و نزدیکی دیدگاه برای پیشرفت؛ دعوتی از عناصر تاثیر گذار به عمل آورد اما اینک بعداز شش ماه از آن زمان، شاهد حرکتی ادامه دهنده و تکمیلی نیستیم، نه این که نیروهای موثر حقوقی وحقیقی تاثیر گذارقادر به ادامه نیستند بلکه صلاح را در آن می بینند، به هر دلیلی خود پاپیش نکذارند ودیگری قدم را بردارد تا درجایگاه بی مسئولیتی صرفآ دعوت شونده باشند وبه عبارتی دیگر، خودرا درگیر انتقادات احتمالی نکنند.

بنابراین، عادت،  برای عبور از ناملایمات ایجاب می کند با محوریت شورای اسلامی وامام محترم جمعه  که اشخاصی حقوقی و حقیقی موثر هستند، فعالیت خودرا ساماندهی کنیم.

ودر چنین وضعی فرماندار نیز پیدا و یا پنهان پشتیبانی خواهد کرد.

واگر چنین تدبیری اندیشیده نشود با تردید می توان امیدوار به پیشرفت در راستای اهداف شد.

نویسنده متن چنان چه از دید افکار عمومی در طول مسئولیت ها توانسته کاری را صورت بدهد، چون در موقعیت مسئول اجرایی بوده است وهمواره سعی می کرده است با بهره گیری از ظرفیت های مدیران، در هر مرتبه و منطقه ای ونیزنیکوکاران، تشکل های مردم نهاد  وعوامل انسانی آزاد مرتبط شود تا اقدامات مورد نظر را با مشارکت به پیش ببرد.

با نوشتن این مطلب  قصد دلسردی یا کاهش انگیزه وجود ندارد، بلکه می خواهد بیان کند، پیشنهاداتی که ارایه می شود، به تجربه ودر میدان عمل آموخته شده است و راقم براین باور است بدون خواست مسئول یا مسئولان اجرایی شهر و شهرستان، امور بیشتر به پیام نویسی و یا صحبت کردن محدود می شود ودر بدین خاطربرتوصیه قبلی خود برای هماهنگی با شورای شهر و امام جمعه تاکید می گردد وتا فراهم شدن شرایط، شرکت خود در گروه را فاقد کارایی می داند.

گریده ای  از مصداق پیش فرض بالا آورده می شود تا مطلب به سرانجام برسد: دفتر خدمات الکترونیک قضایی(ثنا) از دفاتر مهمی محسوب می شود که شاید بدون آن، کار دادگستری لنگ می زد و بدین خاطر رییس قبلی دادگستری شهرستان اوز نمایندگی آن را به مرکز شهرستان آورد ومنتظر تاسیس رسمی آن باقی نماند و این نمایندگی همان کار شعبه رسمی را از آن موقع صورت داد و کار مثبتی بود که دادگستری ومردم از آن بهره های شایان بردند و این پرسش هم به عمل نیامد آیا  دفتر(ثنا) مستقل یا نمایندگی است چون همان کار را صورت می داد، مهم تامین خواسته اهالی و رفاه مراجعان بود.

واما دفترخدمات الکترونیک انتظامی (یا دفتر پلیس+۱۰) که پس از ۱۹ سال دایر شدن در ایران  وتاسیس چندین ساله در شهرهای همجوار، در ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ برای اوز فراخوان داده شد وملاحظه می شود بعداز ۱۸ ماه از تاریخ فراخوان هنوز راه اندازی نشده است.

موضوع دیگر که دست برقضا مدیران این گروه مجازی(یاران همراه)، (محمدرسول باغی و خالد کریم پور)پیگیرش بودند در تیرماه سال گذشته و بدنبال سفر استاندار به اوز و هنگام صرف ناهار و در تالار امپراتور طی نامه ای خواستار اقدام مدیریت شهر برای مهار آب های روان شمال اوزو به منظور ایجاد فضای سبز و آبیاری آن گردیده بودند که دکتر محمد هادی ایمانیه بدون هیچ مکثی دستوری روشن به عنوان فرماندار صادر نمود، آما بعداز گذشت حدود ۹ ماه اقدامی صورت نگرفته است واین گزینه از جمله مواردی است که در محل و توسط مدیریت اجرایی شهرستان و شهر قابل انجام بود، و جای پرسش است چرا مسئولان علت را توضیح نمی دهند.

نگارنده در ردیف مسئولانی بوده است که زندگی کاری اش با رسانه و نقد پیوند داشته است و در جریان منافع آن دررشد وتوسعه می باشد و به عینه نیز آن را لمس کرده است.

وسخن پایانی، در اوز به خاطر تعدد گرو ها و پراکنده کاری اقدامات، منطقآ با حفظ سلایق فردی و جمعی، نیاز به همگرایی احساس می شود، بنابراین، پیشنهاد خودرا تکرار می کنم فعالیت های یا محوریت شورای اسلامی و امام جمعه ساماندهی شوند واین می تواند ضامن تلاش ها برای تحقق خواسته های خرد و کلان گردد.