خاطره ای از مدیری مرحوم که در خیل یاری دهندگان به دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز، نامش ماندگار خواهد ماند

عبدالعزیزخضری: کوه به کوه نمی رسد، آدم به آدم می رسد و آن چه که باقی می ماند انسانیت است. تا زندگی بوده و هست و همچنان ادامه خواهد داشت، آدم ها می آیند و می روند ولی آنچه باقی خواهد ماند، خدمات نیکو و انسانیت است.

روزی در ساختمان سابق دانشگاه(خیریه حاج محمدهادی خضری) شخصی با مهندس مسعود کراماتی، نائب رئیس هیأت امنا، وارد و با راقم به گفتگو نشست و از چگونگی راه اندازی دانشگاه پرسید و جواب داده شد.

وی مهندس نادر پروانه، معاون وقت اداره کل راه و شهرسازی لارستان، بود.

پروانه، مردم اوز را به خاطر اهمیت دادن به فرهنگ و دانش پایه و عمومی و وجود کتاب خانه های متعدد ستود و اظهار کرد:

در این مرکز با وجود فضای کوچکی که دارید ولی اقدام به راه اندازی کتاب خانه کرده اید که برای من بسیار قابل توجه است.

معاون وقت اداره کل راه لارستان دست در جیب خود برد و دویست هزار تومان برای خرید کتاب هدیه داد.

رئیس دانشگاه با قدردانی از مهندس پروانه خاطرنشان کرد: سخاوت های انسانی است که باعث شده دانشگاه آزاد اسلامی اوز راه اندازی شود و مجموعه ی ملکی خود دانشگاه با پشتیبانی نیکوکاران و هیأت امنای دانشگاه در دبی در دست ساخت است و امیدواریم با مشارکت همگانی سریع  پیش برود.

این انسان نیکوکار که از اقدام خیرخواهانه خود راضی بود، با خشنودی دانشگاه را ترک کرد تا اینکه چندماه بعد بر اثر تصادف به رحمت ایزدی پیوست.

دیدار شادروان نادر پروانه که اهل یاسوج بود در سال ۱۳۹۰ به وقوع پیوست ولی یاد و خاطره این مدیر خیر در خیل یاری دهندگان دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز ماندگار مانده است و همواره به روح و روانش درود فرستاده می شود.