در سفر وزیر کشور به اوز، چه بهره ای نصیب شهرستان شد؟

عبدالعزیز خضری*: روز پنج شنبه ۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۲، احمد وحیدی، از وزاری با نفوذ در بیشتر ارگان ها و نهادها به اتفاق استاندار، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، در راستای مشاهده وضعیت زلزله زدگان به اوز آمدند و ضمن دیدار چهره به چهره با جمعی از خانواده های آسیب دیده از زلزله، با آنان به گفتگو پرداخت.

وزیر، پس از آن در نشستی با حضور روحانیون، طلاب، مسئولان و تعدادی از شهروندان در تالار فرمانداری و مدرسه عالی احمدیه اوز شرکت کرد.

وزیر کشور در نشست تالار فرمانداری ضمن ابراز همدردی مجدد با زلزله زدگان و تماس های مختلف با بعضی مدیران ارشد سازمان ها برای تخصیص، تسریع، کمک رسانی اعم از مصالح ساختمانی، تجهیزات و لوازم اولیه زندگی و … در عین حال خواستار تشکیل شورایی حقیقت یاب و با حضور دادستان به منظور علت خرابی غیر قابل انتظار این همه منازل مسکونی با تاریخ ساخت کمتر از ۲۰ سال و آن هم در برابر زلزله با قدرت ۴.۷ ریشتر و در عمق بافاصله ۱۴ کیلومتری از مرکز وقوع شد و گفت:

عوامل درگیر بایستی پاسخگو باشند.

البته این تذکر را، روز ۴ شهریور ۱۴۰۲ سید حسام الدین زندوی، رئیس دادگستری، نیز در سخنرانی خود اشاره کرده بود.

نویسنده متن با قدردانی از مقامات بلند پایه کشور، استان و مجلس شورای اسلامی به اتفاق جمع زیادی از معاونان، مدیران کل که به اوز آمده بودند وبر دردهای سنگین زلزله زدگان که بامنازل زیاد به شدت آسیب دیده وبیشتر لازم به تخریب کامل، التیام ونشاط بخشیدند، در عین حال این پرسش را مطرح می کند شهرستان و شهر از دیدار این مقام عالی کشور چه چیز دیگر نصیبش شد؟

این امکان وجود دارد نشست پایانی با حضور فرمانداران پنج شهرستان لارستان، خنج، گراش، اوز و جویم ودر فرمانداری لار، با نتایج مفیدی همراه بوده باشد. اما در نشست شورای اداری و مدرسه عالی احمدی، غیراز زلزله اوز، در خصوص مسائل دیگر یا امکان بیان داده نشد و یا بحث نیمه تمام ماند.

وزیر کشور که در تالار فرمانداری خودکنترل جلسه را عهده دار شد به نگارنده فرصت صحبت نداد و برای فریبا صالحی، رئیس شورای اسلامی شهرستان، با این استدلال که در مسیر، حرف خودت را زدید، وقتی قائل نشد اما این مجال را به انسیه گلابی، بخشدار مرکزی، ساسان پیرزاد، عضو هیئت امنای بیمارستان امیدوار و فریدون نامی، رئیس شورای اسلامی داد.

بخشدار مرکزی با صراحت خواستار ارتقای دهستان فیشور به بخش شد. البته، وزیر زمان اندکی را در اختیار سخنگویان پیش گفت قرار داد و بعضا با قطع صحبت آن ها، ناتمام ماندند.

  هرچند اقشار مردمی این حق را برای خود قائل بودند که می بایست در فرصت بوجود آمده، خواسته ها را مطرح کنند با این حال  طبیعی به نظر می رسید که همه نمی توانند حرف بزنند.

این موضوع این مطلب را می رساند که در شب پیش از آمدن وزیر، برنامه ریزی لازم به عمل نیامده بود که چه کسانی از افراد حقیقی یا حقوقی صحبت کنند و یا چه خواسته هایی مطرح کنند.

سوال این است در طول یک سال و چه بسا چندین سال، چند بار چنین فرصت هایی به دست می آید که وزیر کشور به خانه بیاید و افراد آزاد غیر از مسئولان بتوانند خواسته های محل را بیان کنند.

ناگفته نماند وزیر از هوش و تیزبینی بالایی برخوردار بود و بی دلیل نبود که خود، نشست را مدیریت کرد.

احمد وحیدی با ابراز شگفتی از وجود تعدد مدیران زن در شهرستان اوز، خشنودی خودرا پنهان نکرد.

و اما در تالار مدرسه عالی احمدی، نویسنده از شیخ محمدصالح انصاری، مدیر مجتمع امام شافعی(ره)، تقاضا کرد دقایقی وقت منظور نماید تا خواسته های کلان در جلو جمع مطرح شود که با استقبال شیخ روبرو شد اما این تقاضا اجابت نشد و نه خود و نه شیخ یوسف وخشوری از مطالبات شهرستان اوز سخنی بر زبان نیاوردند.

راقم در پایان نشست و موقع ترک تالار از حجت الاسلام سید لقمان مدیح، رئیس دفتر ولی فقیه در امور اهل سنت فارس، که مدیریت برنامه را عهده دار بود، خواست ترتیب صحبت با وزیر را بدهد.

وی سریع پذیرفت اما با ابراز تاسف افزود، می بایست پیش از شروع برنامه یادآوری می کردید.

نگارنده با بیان این که در جریان این موضوع که مدیح مدیر برنامه است، نبوده ولی از شیخ محمد صالح انصاری خواسته ترتیب وقت بدهند، مجددا تقاضای خود را تکرار کرد که در نهایت حجت الاسلام مدیح، بلافاصله با معرفی نگارنده، تقاضا را به وزیر ارجاع داد.

موقع قدم زدن و در حالی که محمدهادی ایمانیه، استاندار،به سابقه ام در بیمارستان امیدوار اشاره می کرد، با وزیر از شهرستان اوز و مطالبات سخن گفتم که وی همزمان متوجه سخنان دیگران نیز بود و در آن جایی که گفته شد شهرستان اوز نسبت به همسایگان غربی و شرقی از رشد و توسعه لازم برخودار نیست پاسخ داد علت آن چیست؟ و تاکید کرد این را باید در خودتان جستجو کنید.

نویسنده بارها در مقالات متعدد به این سخن وزیر اشاره کرده است اما در آن موقع صحبت وی را قانع کننده ندید و برای عبور از این بن بست خواهان کمک و چاره جویی شد.

وزیر در ادامه گفتگو افزود:

در خصوص حرف هایتان، نامه نوشته اید؟

پاسخ مثبت بود. چون نامه ای قبلا تهیه و به رئیس دفتر وزیر تحویل داده بودم.

و اما بسیاری از شهروندان شهرستان از سفر عضو هیئت وزیران خبر نداشتند و از این بابت هم گلایه دارند و باید گفت از فرصت به دست آمده به خوبی استفاده به عمل نیامد.

تکرار می شود، مگر چند بار چنین فرصت های گرانبهایی بدست می آید که یک وزیر مملکت به بازدید بیاید و غیر از مقوله زلزله نتوانیم به دست آورد دیگری برسیم.

در خبر روز گذشته نتایج دیدار مقامات با گراش به نقل از پایگاه خبری هفت برکه منتشر گردید و تحلیل بالا بدین منظور ارائه شد تا ضرورت تحول در خود ما مردم و مدیریت شهری یادآوری و اضافه گردد:

ما اوزی ها ضرورت دارد در مطالبه گری جدی تر باشیم زیرا آن قدر که خودمان از یکدیگر مطالبه می کنیم، از مسئولان کلیدی خیر.

طبیعی ترین مطالبات جدا از زلزله، بخش شدن فیشور، استقرار اداره ثبت املاک، تاسیس مراکز اداری ضروری و یا ارتقای ادارات کنونی، توجه به راه های فقیر شهرستان، مشکل آب، استقرار پلیس+۱۰، بودند که می شد در تالارهای فرمانداری و یا مدرسه عالی احمدی بیان کرد و دیدگاه و یا دستور وزیر با نفوذ دولت را گرفت.

همان طور که وزیر در پاسخ به بخشدار مرکزی در خصوص ارتقای فیشور گفت:

یک بار مخالفت شده اما دیگر بار برای بررسی بیشتر ارجاع داده شده است.

*: مدیر مسئول پایگاه خبری و فصل نامه پیام دانش اوز

تصاویر: با تشکر از علی تیرزن، عبدالرحمان صالح، گلی برازنده و ابراهیم احمدی