دکتر نوروزی: برای بهبود جایگاه نگهداری سگ های بی صاحب هم اندیشی داشته باشیم

رئیس اداره دام پزشکی شهرستان اوز: آغاز هر برنامه ای با معضلات پیدا و پنهان روبرو خواهد بود.

دکتر خیرالنسا نوروزی در جواب امیررضا رضایی، نویسنده مطلب «کوتاه سخنی دلسوزانه تقدیم حامیان کمپ سگ ها» و با استقبال از دیدگاه های شهروندان نوشته است:

چندی پیش مطلبی از سوی یکی از نویسندگان شهرمان در راستای نگهداری سگ های سطح شهر ارائه شد

انتقادی به جا اما تاحدودی تخریب کننده

مدت زمانیست که مسئله سگ های بدون صاحب در تک تک شهر های ایران به یک معضل تبدیل شده است و بر اساس بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، جمع‌آوری حیوانات مزاحم و بلاصاحب در سطح شهر باید از سوی شهرداری‌ها صورت پذیرد و این سازمان به‌عنوان برنامه‌ریز و مجری این امر، مسئولیت جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب را بر اساس دستورالعمل ابلاغی از سوی کمیته کشوری مبارزه با حیوانات ناقل بیماری برعهده دارد.بر این اساس شهرداری‌ها موظف هستند مکان‌هایی را در نظر بگیرند تا این حیوانات در آن‌ها نگهداری و تیمار شوند تا از انتقال هرگونه بیماری و عوامل غیربهداشتی به محدوده زندگی انسان‌ها جلوگیری شود.

شهرداری اوز نیز از اوایل سال ۹۷ به عنوان اولین شهرداری در جنوب استان با همکاری انجمن حمایت از حیوانات  کمپ نگهداری با هزینه حدود ۲۰۰ میلیون (که بخش بیشتر توسط شهرداری وقسمتی از هزینه ها توسط بچه های انجمن هزنه شده است) راه اندازی و زنده گیری سگ ها جایگزین کشتار شد .با شروع طرح زنده گیری توسط شهرداری با بیانه ای درخواست همکاری از همشهریان برای زنده گیری و پرداخت هزینه به ازای تحویل هر قلاده سگ زنده به کمپ نگهداری سگ ها از سوی شهرداری صادر شد.غذا رسانی روزانه با پرداخت هزینه از سوی اعضای انجمن حمایت از حیوانات و همکاری کشتارگاه ققنوس نصر اوز و شهرداری انجام می شود.همچنین قابل به ذکر است که از سوی بچه های انجمن نیز دو فریزر برای نگهداری نان خشک و پسماند غذایی همشهریان خریداری شده که یکی در اداره دامپزشکی و دیگری در شهرداری نگهداری میشود.

برنامه ضد انگلی دوره ای و سم پاشی از سوی دامپزشکی نیز به صورت دوره ای انحام می شود.

شهرداری ، دامپزشکی و انجمن حمایت از حیوانات هیچ کدام موافق رها سازی سگ ها در سطح شهر نیستند و همه به انتشار بیماری های انگلی از طریق سگ به عنوان چرخه ای از انتقال بیماری، و همچنین تاثیرات روحی روانی بر شهروندان در مشاهده دسته ای سگ ها در معابر شهری هستیم اما سوالی که مطرح است این است که کشتار یا رها سازی در خارج از  فضای شهری یا نگهداری در کمپ؟  ما به عنوان یک شهروند تا چه حد در این امر با شهرداری همکاری داشته ایم ؟ مسلما پاسخ گویی به سوال اول نیازمند به یک هم اندیشی گروهی و گفتن و شنیدن نظرات عموم و. تجزیه و تحلیل دارد اما در رابطه با سوال دوم گاها مشاهده شده که نه تنها کمکی نشده است بلکه با احساس مالکیت نسبت به آنها و وابسته کردن آن ها به محیط شهری خودمان به مشکلات دامن زده ایم تا شهرداری نتواند وظیفه خود را در راستای جمع آوری این حیوانات اجرا کند.

اگرچه آنچه نویسنده خوبمان به عنوان یک انتقاد در یک مشاهده چند دقیقه ای که  از کمپ داشته اند کاملا صحیح است و محیط نگهداری به لحاظ بهداشتی مورد تایید هیچ کدام از متولاین امر نیست و خود ما نیز بر این موضوع واقف هستیم اما نباید فراموش کرد که آغاز هر فعالیت مدنی برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب نیاز به صرف هزینه و زمان دارد و بدون شک کمپ نگهداری سگ ها از روز نخست تا به امروز شاهد تغییرات زیادی بوده که ممکن از دید خیلی ها که پیگیر موضوع نبوده اند قابل درک نباشد.کاش نویسنده شهرمان مشکلات مالی و همچنین مشکلاتی از جمله نبود برق و به طبع نبودن نیروی انسانی و…..را هم عنوان کرده بودند آیا بهترنبود بجای متهم کردن حیوانات فرهنگسازی بشه که مردم زباله ها رو در زمان مقرر و در مکان مشخص بذارن که شاهد پاره شدن زباله های سطح شهر نباشیم آیا بهتر نبود پس از دعوت دوستشان برای بازدید از کمپ و تهیه مطلب صحبت دوستان در  شهرداری یا اعضای انحمن را هم میشنیدند یا حتی علت تلفات چند قلاده سگ را از اداره دامپزشکی که همان روز از کمپ بازدید داشتند جویا شوند و درپایان برای بهتر شدن اوضاع همشریهای عزیزمان را به یک هم اندیشی برای بهتر شدن اوضاع دعوت می کنیم.