روستایی به وسعت یک خانه *کُنچی*
کُنچی روستایی از روستاهای آباد منطقهٔ گوده و از توابع دهستان دهتل بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران میباشد.
در زمان بسیار دور مردی خداشناس، مؤمن و با تقوا، از نوادگان (سید محمد عمر سیف الله القتال) که نسب ایشان به امام حسین ابن امام علی بن ابی طالب کرمالله وجه و رضیالله عنه و ارضاء میرسد، و یکی از سادات و وجهاء معروف روستای دهستان دهتل بودند، از روستای خود مهاجرت کرده و در کنار چشمه کنچی بنای خانهای میگذارد، واهل وخویشان خود را به آنجا منتقل میکند، سید تمامی وقت خود را در روز و شب به عبادت میگذرانید، و چون محل اقامت ایشان در «کنج کوه» یعنی گوشهای از کوه قرار داشت وی را (سید کنجی) لقب دادند.
عدهای از مریدان و فرزندان آن بزرگوار در آن مکان بنای خانه نهادند و روستای کوچکی ایجاد شد، آن را روستای (کنجی) نامیدند،
پس از درگذشت آقا سید یوسف هم روستا به کنجی معروف بود، که رفته رفته نام روستا از کنجی به کنچی دگرگون شد.
دین مردم کنچی اسلام است و سالهاست به ویژه سحرگاهان صدای الله اکبر و لاالهالاالله با جذبه خاصی در تنگ کنچی طنین انداز میشود. وهر آدم کم اعتقادی نسبت به مسائل دینی ومذهبی را که وارد روستای کنچی میشود تحت تأثیر قرار میدهد. تا خود را برای ادای مراسم دینی و مذهبی حاضر سازد..
در حال حاضر متولی و گرداننده این آستان نوادگان مرحوم آقا سید یوسف کنچی می باشند که همانند اسلاف بزرگوارش زندگی می کنند و مردمان برای زیارت و دیدار با آنان از سرتاسر ایران مخصوصا منطقه جنوب ایران و حتی مردم کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به این روستای بلند آوازه می ایند و آلام خود راتسکین می دهند.
این آستان بنا به وصیت مرحوم سید یوسف کنچی به مهمانخانه ای تبدیل گشته که هر مسافر و مهمان تازه وارد باید در اینجا مهمان باشد و مهمانداران آستان شبانه روز در تکاپو هستند که استراحتگاه و صبحانه ،ناهار و شام مهمانان را به همراه هر چیز دیگری که نیازشان باشد مهیا کنند.
تدوین و گزارش:محمدامین صباغی زاده، عضو هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی اوز و رئیس اتاق بازرگانی بندرعباس
لینک کوتاه:
دیدگاه بگذارید