شانزدهمین سخن سردبیر فصل نامه با پیام دانش اوز

*

پروانه پدرام:

زمستان هم کوله بارش را به آرامی بست و ما را تا بهاری نو در دهه‌ای نو بدرقه کرد. زمستان همواره تداعی‌گر سنگینی و سکوت است. سکوتی که اندیشیدن را بر می‌انگیزد تا در فصلی نو به پیشواز حرکتی تازه، امید و روشنایی برویم.

زمستان ۹۹ برای دانشگاه آزاد اسلامی اوز مثل همه زمستان‌های این دهه نبود. همه چیز در آرامش و روزمرگی‌های ویروس کرونا می‌گذشت که با زمزمه‌های حضور شخصیت‌هایی از سازمان مرکزی دانشگاه یخبندان نامه‌نگاری‌های چندین ساله ترک خورد و سرانجام شاید اگر بگویم بهاری را در زمستان تجربه کردیم بیراه نگفته باشم. همواره یکی از درخواست‌های دانشگاه حضور مقامات سازمان بود که از نزدیک شاهد فعالیت و شکل‌گیری دانشگاهی خیرساز، فرهنگی و اجتماعی باشند. دانشگاهی که مجموعه‌ای از هفت اقلیم دانش، هنر، مهارت، تعامل، فرهنگ و تخصص است. شاید عده‌ای بگویند زیاد بر داشته‌هایتان می‌بالید و زمان لازم است تا دستاوردهای بسیاری حاصل شود. بله این نظرها درست است و محترم. خوشبختانه به لطف رسانه‌های خبری دانشگاه از همه نظرها برای پیشرفت خود بهره می‌بریم و به همه دنبال‌کنندگان اخبار دانشگاه می‌بالیم که همواره نقاط ضعف و قوت‌مان را یادآور می‌شوند تا همچون آبی راکد نباشیم و خود را در جریان رودخانه‌ای خروشان بیندازیم تا به عشق دریا شدن اهداف کوتاه مدت و بلند مدت ترسیم کنیم و آوازه دانشگاه را در منطقه و حتی فراتر گسترش دهیم.

البته آوازه دانشگاه در منطقه مدت‌هاست که طنین انداز شده و همراه شدن با جریان‌های مختلف اجتماعی، هنری، فرهنگی و غیره یکی از دلایل عمده آن می‌باشد ولی واضح است که مجموعه دانشگاه به این امر بسنده نمی‌کند و با تعامل و همکاری با افراد، گروه‌ها و ارگان‌های دولتی و خصوصی زمینه معرفی، شناسایی، شکوفایی و بال و پر دادن به استعدادها و قابلیت‌های منطقه را فراهم می‌کند.

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند «حافظ»

گوشه چشم منادیان وحدت و تقریب مذاهب بستری برای حضور شخصیت‌هایی شد که هنوز برای آمدن‌شان اما و اگر بود ولی سرانجام یکی از درخواست‌های همیشگی‌مان با حضور دکتر محمدمهدی طهرانچی، ریاست عالیه دانشگاه، تحقق یافت.

رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب

میزبان ماست هر کس می‌شود مهمان ما «صائب تبریزی»

میهمانان‌مان همه خودشان میزبان بودند و همراهی شان با مجموعه دانشگاه ستودنی بود چه میهمانان استان فارس و واحد لارستان و چه سازمان مرکزی. مسئولان، علما، نیک اندیشان، معتمدان و اعضای هیئت‌های امنای مردمی اوز و دبی و شیخ عبدالقادر فقیهی، بانی دانشگاه، نیز سنگ تمام گذاشتند و کاش این آرزوی دیرینه با حضور جمع بیشتری محقق می‌شد اما سلامتی و تندرستی همشهریان و هموطنان در اولویت بود.

درخواست‌های ما در دو بخش منابع انسانی و رشته‌ها ادامه دارد و این حضور را به فال نیک می‌گیریم تا انگیزه بیشتری برای نیروهای پرتلاش و با پشتکار دانشگاه باشد.

امیدواریم در آینده باز هم یاد بگیریم و از آموخته‌های مختلف‌مان هر آنچه به کار دیگران آید یاد دهیم تا تعامل دانشگاهی بیش از پیش نمود یابد و در عرصه‌های علمی گام‌های استوارتر و شایسته‌ای برداریم.

سالی پر از برکت، آرامش، گفتگوهای تعاملی، اندوخته‌های معنوی، علمی و فرهنگی، پیشرفت‌های فردی و اجتماعی برایتان از خالق اندیشه‌ها و زیبایی‌ها خواستارم.

سال یک هزار و چهارصد بر همگان نکو باد.