عزت یک آبادی

امیر رضا رضایی خبرنگار مردمی و رسانه شهرستان اوز

روستای لاغران، از توابع بخش بنارویه شهرستان لار، در استان فارس و‌ روستازاده ای که اصالت، شرافت، همت، غیرت  و صدای فریادش،  همه معتمدان روستای خود را یکجا و همصدا و همدل، همسو کرد.

خود حرکت کرد،  حرکت خواست  و حرکت داد، تا طنین صدای آباد خواه و آباد طلب و آبادمحورش، جریان یابد و حرکت کند، اگر چه، خون دل شود در مسیر،  ولی باز راه یابد و راه بسازد و در مسیر عزت یک آبادی، از پای نایستد.

صدای نوخواهی و‌نوگرایی و‌ نواندیشه خواهی عزت عزیزی لاغرانی برای روستا، چه آنگاه که در دیار غربت و سختی بازارهای خلیج، روزگار رزق و روزی خود را در آن می جست و چه آن هنگام که، بار سفر را وانهاد و ماندگاری در روستا و‌ آباد کردنش را بر غربت ترجیح داد، فقط اندیشه اش برای  کودکان و نوجوانان و سالمندان روستا بود و یافتن راهی برای  امید ساختن به زندگی در روستا و  ماندگاری و درآمدزایی از پتانسیل های نهفته روستای زادگاهش، تا اینکه شعله نیم فروغ آبادانی و رونق و چراغ روستا، پرفروغتر شده و زندگی در آن، گرم تر شود…

با نگاهی بر آثار رفاهی، ورزشی و تجاری روستای لاغران، می توان افکار و نیت های خیر و قدمهای رونق طلب این عزت را، در جای جای روستای خونگرم و باصفای لاغران، دید.

از عزت می توان بعنوان بنیانگذار تجاری سازی درخت گز، این درخت پرطاقت و پربرکت خاک خشک کویر و‌ در دشت های کم آب لاغران و منطقه لارستان نیز یاد کرد.

با توجه به فعالیت های عام المنفعه ای که درکنار سایر دلسوزان و خیران منطقه قرار گرفته بود، در سال ۱۳۹۸، سه هکتار از زمین خود را بصورت آزمایشی به کاشت تجاری درخت گز اختصاص داد تا پیشقراول و پیشگام  نگاهی جدید و تازه، در تولیدات یک روستا و در مناطقی با  اقلیم مشابه روستای خود  باشد.

عزت را می توان مرکز ثقل آزمون و خطای تغییر نگاه اهالی یک روستا، در کسب و‌کار و حرفه و اهمیت به نیازمندی های جوانان و در کل،  مردم روستا دانست که از مصادیق این تغییر نگاه،  می توان به زیر کشت رفتن دهها هکتار زمین برای کاشت درخت گز، پس از ابتکار آزمایشی عزت، توسط کشاورزان روستا عنوان کرد تا رویای بومی سازی این تجارت ارزشمند کشاورزی که با کمترین میزان آبدهی همراه است و با اقلیم مناطق گرم و خشک جنوب سازگاری مناسبی دارد،  با همان نگاه آغازین و بنیادی عزت، گسترش یابد.

عزت عزیزی ۵۰ ساله، به یقین فقط یک نمونه از  پتانسیل ها و ثروت های انسانی نهفته در دل آبادی ها و روستاهای جنوب این کشور است که باید تک تک آنها را یافت و شناخت، تا تجربه عملی خودرا، به سایر روستاهای اقلیم گرم و خشک جنوب رهسپار کنند و بتوان عزت های بی شمار و گمنامی از دل روستاها بلند کرد،عزت بخشید و حمایت کرد،  تا هر روستای جنوب، بتواند یک هدف و‌مقصد گردشگری و سیاحتی شده و یک تجارت و کسب و کار بومی و متناسب با اقلیم منطقه، در آن رشد و توسعه پیدا کند.