فشرده اى از رابطه تعارف با کیفیت

متاسفانه در بسیارى موارد در زندگى روزمره دچار نوعى مزمن از تعارفات در گفتگوها شده ایم که بنده به جرات میتوانم بگویم که این خصلت پدیده اى صرفاً خاور میانه اى است با چاشنى قویتر ان در ایران.

جالبتر و یا تاسف بارتر اینکه این خصائص در گفتگوهاى سیاسى در میان أقشار مردم و حتى رجل سیاسى در رسانه ها نیز بروز میکند.به رغم مصر بودن مدرسین خبرنگارى در امتناع از بکارگیرى کلمات و جملات تعارف گونه،نحوه گفتگوى خبرنگاران با مسؤلین نیز مبرا از این خصوصیت نبوده و در بسیارى موارد سؤالها و جوابها در خلال تعارفات صورتهاى ضعیفى به خود میگیرند.بگونه اى ما همواره با تماسهاى چشمى و لبخندها بدنبال تایید بر گفته ها و مواضع خود هستیم.انگاه که چنین صورت نگیرد بحثها و گفتگوها حتى در شبکه هاى تلویزیونى به مجادله کشانده میشود.ضعف چنین خصلتهایى میتواند به عدم شفاف سازى و یا درک صحیح از مواضع یک فرد مسئول منجر شود.انگاه که مسائل مختلف،مخصوصاً چالش برانگیز در پشت دیوار تعارفات تلمبار شود،مانند بادکنکى خواهد بود که به حد انفجار رسیده و نهایتاً منفجر خواهد شد.عواقب چنین روابطى حتى در اجراى قوانین و رعایت موازین نیز اثر منفى میگذارد.گرچه با کنار گذاشتن تعارفات،روابط بین اشخاص اندکى به سردى میگراید،اما باعث شفافیت بیشتر در مسائل و شناخت بهتر إنسانها از همدیگر خواهد شد.شناخت بهتر،کیفیت بهتر.

ارسال شده توسط نوشادی نوشادی