نامه ای به فرزندانم قسمت بیست و یکم/ آداب مهمانی به قلم نادره جعفریان لاری
عزیزان من از قدیم گفته اند:« مهمان حبیب خداست.»
ولی در مرحله نخست باید بیاموزیم میزبان خوبی باشیم. اولین قدم صحیح دعوت کردن است. لذت بردن از حضور مهمان فقط برای شما نیست! هنگام دعوت کردن اعضای خانواده را مطلع کنید، زیرا در غیر این صورت خشونتی است علیه بقیه اعضای خانواده که باید به حقوق تک تک آنها باید احترام گذاشت.
فرض کنید بدون مشورت، مهمان دعوت کرده اید.
مادر، برنامه ریزی برای پخت و پز و نظافت منزل نکرده است. پدر مشکلات کار خود را دارد، خواهر یا برادر امتحان دارند و نیاز به محیطی آرام دارند و شما نادیده گرفته اید ! ولی اگر خانواده مطلع باشند افراد برنامه شان را با شما هماهنگ می کنند و محیط مهمانی برای شما و دوستانتان مطلوب تر خواهد بود.
همان طور که دوست نداریم سرزده کسی به منزل ما بیاید، سرزده جایی رفتن هم جایز نیست.
همه دوست دارند وقتی مهمانی به خانه شان می آید آراسته و مرتب باشند و این بدون اطلاع قبلی میسر نمی شود.
در کنار آراسته بودن باید آرام باشید هم در سخن و هم در عمل و گفتار.
مهمانی زمان مناسبی است برای تبادل نظر و شاد بودن در کنار هم. بنابراین موبایل خود را کنار بگذارید و لذت ببرید.
سخن در این مورد بسیار است و من به این مقدار بسنده می کنم.
مادرتان: نادره جعفریان لاری
لینک کوتاه:
چند سال بعد :
نامه به فرزندان قسمت ۱۰۰۲۱