همه اینها در حالی رخ داد و برای چند ماه کشور کره جنوبی را در یک بحران سیاسی بزرگ فرو برد که سئول پایتخت سیاسی اقتصادی کره جنوبی تنها و تنها ۴۰ کیلومتر با مرز کره شمالی فاصله دارد.

کره شمالی، کشوری است که رهبر آن هر روز تهدید می کند که به کره جنوبی حمله نظامی خواهد کرد و سئول را اشغال می کند.

کره جنوبی و شمالی یکدیگر را به رسمیت نمی شناسند و در وضعیت نه جنگ نه صلح هستند. در گذشته هم ارتش کره شمالی با حمله نظامی به کره جنوبی، بخش های مهمی از این کشور را اشغال کرد. تهدیدات کره شمالی به حمله نظامی به کره جنوبی یک تهدیدات واقعی و ملموس هستند.

رئیس جمهور کره جنوبی به فساد سیاسی – مالی متهم شد. اعتراضات به رئیس جمهوری کره جنوبی در رسانه ها، صحن پارلمان و خیابان ها صورت گرفت و در نهایت منجر به برکناری او شد اما همه اینها باعث نشد کسی فریاد برآورد که دشمنی در ۴۰ کیلومتری شمال سئول هر روز تهدید به حمله نظامی و نابودی پایتخت می کند.

ماجرای برکناری رئیس جمهوری کره جنوبی از طریق یک روند سیاسی پرتنش و بحران آلود ثابت کرد با وجود تهدیدات همسایه به جنگ و تجاوز نظامی هم امکان پیگیری یک پرونده پر تنش سیاسی وجود دارد.
 
روند برکناری خانم پارک از ریاست جمهوری کره جنوبی به دلیل افشای رسوایی فساد سیاسی – مالی ثابت کرد کره جنوبی یک کشور توسعه یافته است. ثابت کرد کره جنوبی در کنار اقتصاد بزرگ، شرکت های عظیم و توسعه اقتصادی، از توسعه سیاسی هم برخوردار است.