یادداشتی در نکوداشت قلم نوشته پیشکوست صاحب قلم

تلفنی به من اطلاع دادند که رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی اوز و دو سه نفر دیگر می خواهند به مناسبت ۱۴ تیرماه روز قلم به دیدار من بیایند. طبق قرار آمدند با رعایت مسئله کرونا گفتند و گفتیم. یک عدد قلم در جعبه ای که با چند شاخه گل تزیین شده بود از فروغ هاشمی دریافت کردم و یک جلد کتاب نوشته شاعر شهیر شهرمان سیلوانا سلمانپور هم از شهردار (مسعود کراماتی) دریافت کردم. از همه شان تشکر کردم. پس از رفتن آنان به فکر فرو رفتم و روز قلم، قلم زدن و نوشتن را در مخیله خود سبک سنگین کردم. لازم دانستم که شرحی هرچند مختصر به صورت مقاله ای تنظیم و به نظر خوانندگان با پیام دانش برسانم.

پیشاپیش به عرض عزیزان می رساند که خدا کند قلم به دست نااهل نیفتد؛ چرا که ضرر و زیانش بی پایان خواهد بود.

و اما ارزش قلم آن قدر زیاد است که در کتاب دینی مان قرآن هم به آن اشاره شده و خوشبختانه مرکز شهرستان اوز از این نام بهترین برداشت را کرده و یکی از میادین زیبای ورودی شرقی، با نماد نون والقلم مزین گشته است. این نماد باعث فخر مردم فرهنگ دوست شهرستان اوز است. برای قلم و صاحب قلم مطالب زیادی در کتب مخصوصاً در کتاب فرهنگ لغات آورده شده است که به چند مورد آن اشاره می کنم. در کتاب فرهنگ لغات چنین نوشته اند ابزاری است که به وسیله آن با مرکب و جوهر روی کاغذ نویسند. البته امروز قلم جایش را به خودکار و خودنویس داده است و حتی در کُتاب قدیم (منظور مکتب خانه) جای آموزش سواد ما از قلم نی و محلول گچ سفید بر لوح استفاده می کردیم که امروزه دیگر استفاده نمی شود.

آنچه لازم است به آن توجه کنیم این است که قلم ابزاری بیش نیست و منزلتی که قلم پیدا کرده مربوط است به تفکر صاحب قلم. به عبارتدی گر آنچه به قلم منزلت می دهد اندیشه و تفکر خردمندی است که از قلم استفاده می کند و شرحی کوتاه یا بلند بر صفحه می آورد و برای بار دوم یادآور می شوم که خدا کند قلم به دست نااهل نیفتد. در روزنامه و تلویزیون آنگاه که میادین جنگ را می بینیم و اطفال لاغری که به وسیله ناملایمات سیاسی، جنگی و منطقه ای فقط پوستی بر لاشه دارند و در دامان مادر تقاضای شیر و غذا می کنند در چنین مواردی اگر بگذریم و مطلبی ننویسیم بهتر است که قلممان بشکند. زیرا قلم برای تعریف و تمجید افراد و مجیزگویی نیست. آنکس که قلم در اختیار دارد باید شهامت داشته باشد تا آنجا که قانون اجازه دهد و نظم و قانون مملکت را برهم نزند نترسد و بنویسد و تأکید کند تا حصول نتیجه.

آخرین مطلبی که در خصوص قلم متذکر می شوم این است که در ادبیات فارسی تمثیلی درباره شیطان هست که می گوید: وقتی شیطان را دیدند وی را به غایت زیبا دیدند و از او پرسیدند تو که به این زیبایی هستی، چرا تصاویرت را این گونه زشت می کشند؟ شیطان جواب داد قلم در دست دشمن است.

محمدصدیق پیرزاد

رئیس هیئت امنای دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز

منبع: هجدهمین شماره فصل نامه با پیام دانش اوز