مجموعه سوالات در مورد نماز شخص بیمار
«نماز هیچ گونه عذری ندارد…»
۱ -بیماری که پس از عمل جراحی یا سکته قلب نیاز به استراحت مطلق دارد حکم نمازش چیست؟
ج: نماز فرضش ساقط نمی شود و بر او واجب است که بر حسب حال و توانائیش نمازهای فرض را نشسته،خوابیده یا با اشاره ادا نماید.
۲ – اگر عضوی از اعضا وضو زخمی باشد یا مانعی مثل محل اتصال سرم و یا پانسمان باشد کیفیت وضوی او چگونه است؟
ج: اگر یکی از اعضای وضو زخمی باشد که شستن یا مسح آن باعث ازدیاد درد یا تاخیر در بهبودی می شود واجب است که به جای وضو تیمم کند.
۳ – با فرض وجود باکتری در خاک و مسئله عفونت در بیمارستان آیا می توان بجای خاک از سنگ بدون گرد استفاده کرد؟
ج: قول صحیح آن است که وجود گرد و غبار شرط نیست بلکه فقط پاک بودن شرط است لذا تیمم با سنگ بدون گرد صحیح می باشد.
۴ -بیماری در بخش «ccu » زیر دستگاههای ویژه قرار دارد با توجه به هوشیاری بیمار و ناتوانی حرکتی، نحوه تیمم و نماز او چگونه است؟
ج: شخص دیگری او را تیمم می دهد و نماز به هر صورتی که برایش مقدور بود نشسته یا خوابیده یا با اشاره بجای می آورد.
۵ – بیماری پس از عمل جراحی دارای پانسمان و لباس خونی و همچنین ادراری است حکم نماز چنین مریضی چیست؟
ج: در این صورت بر مریض واجب است در حد توان، جا، لباس و بدنش را پاک کند و نجاست را از خودش دور گرداند و برای نماز وضو بگیرد یا تیمم نماید اگر نتوانست با همان حال نماز می گذارد.
۶ – بیماری مدتی در بیهوشی بوده پس از بهوش آمدن آیا نیاز به قضای نمازها دارد؟
ج: بله پس از بهوش آمدن نمازهایش را قضا نماید.
۷ – آیا بیمار در صورت مقیم بودن می تواند نمازها را جمع بخواند؟
ج: برای بیماری یا کسی که به علت مختلف از گرفتن وضوی مکرر معذور و ناتوان است مانند پیرمردها و پیرزن های مریض و نا توان جایز است که بین دو نماز (ظهر و عصر) (مغرب و عشا) جمع تقدیم بخواند.
۸ – بیماری غسل بر او واجب شده و قبل از انجام غسل یکی از اعضای بدنش شکسته و به مدت دو ماه گچ گرفته شده حکم نماز و غسل او چیست؟ آیا پس از بهبودی باید غسل کند؟
ج: اگر شکستگی در اعضای وضو نباشد برای جنابت یک تیمم می کند و برای نماز وضو می گیرد اما اگر شکستگی در اعضای وضو باشد تیمم می کند و نماز را می خواند و بعد از بهبودی نیاز به غسل دارد.
۹ – زن حامله قبل از زایمان بعلت خونریزی و … در زایشگاه بستری می باشد. حکم نمازش چگونه است؟
ج: در صورتی که خونریزی متعلق به زایمان باشد نمازی بر او نیست اما اگر که متعلق به زایمان نباشد بعد از دخول وقت هر نماز خود را می شوید و با استفاده از نواربهداشتی وضو می گیرد و نماز می خواند.
۱۰ – زنی به علت عمل جراحی یا وجود تومور در رحم دچار خونریزی شده، آیا نمازش صحیح است؟
ج: چنین زنی بعد از دخول وقت هر نماز خود را می شوید و با استفاده از نواربهداشتی وضو می گیرد و نماز می خواند.
۱۱ – بیماری که بستری است و از انجام تیمم و طهارات و … ناتوان است و کسی در این خصوص به طور کامل با او همکاری نکند تکلیف نمازش چیست؟
ج: جایز نیست مریض به سبب عاجز ماندن از طهارت و پاکی نمازش را به تاخیر بیندازد بلکه هر قدر برایش مقدور است برای خود پاکی حاصل کند و نمازش را در وقتش می خواند هر چند که نجاست بریدن یا لباس یا جایش باقی بماند.
۱۲ – بیمار پس از سکته مغزی دچار فلج نیمه بدن شده نحوه طهارت و نماز وی چگونه است؟
ج: واجب است هنگام وضو، وضو و هنگام غسل، غسل نماید اگر نتوانست تیمم کند دیگری او را یاری دهد.
شقاق مقعد یا آنال منیشر یا زخم مقعد چیست؟
شقاق مقعد یک پارگی یا شکاف در ناحیه مقعد است که از بیرون مقعد به سمت بالا تا درون کانال آنال (کانالی که بعد از سوراخ مقعد وجود دارد) گسترش یابد. شقاق یک بیماری شایع است و در تمام سنین و حتی در شیرخواران نیز رخ می دهد. و در کل علت ۱۵-۶ درصد مراجعه به جراحان می باشد. زنان و مردان به طور یکسان دچار این بیماری
می شوند و میزان بیماری در افراد پیر و جوان هم یکسان است. شقاق باعث درد حین اجابت فراج می شود، که اغلب شدید است. شقاق شایع ترین علت خونریزی گوارشی (خونریزی از مقعد) در دوران نوزادی است.
***علل شقاق چیست؟
آسیب به مقعد و کانال آنوس علل شقاق هستند. و این آسیب معمولا در اثر اجابت فراج رخ می دهد. مدفوع سخت یا دفعات مکرر اسهال ممکن است باعث شقاق شود. گاهی اوقات استفاده از وسایل پزشکی که از مقعد وارد بدن می شود باعث ایجاد آسیب به مقعد شقاق می شود. یکی از علل احتمالی دیگر شقاق، آسیبی است که ممکن است حین زایمان به پوست بین واژن و مقعد وارد آید و تا مقعد و کانال آنوس گسترش یابد.
مکان شایع شقاق در قسمت عقب مقعد است. و در موارد بسیار کمی جلوی مقعد به ایجاد شقاق در قسمت های دیگر مقعد پزشک را مشکوک به علل دیگری غیر از آسیب و ضربه می کند. نظیر سرطان آنال، بیماری کرون، سرطان خون، بسیاری عفونت های نظیر سل، بیماری های ویروسی و سیفیلیس و ایدز. شقاق اگر بیشتر از ۶ هفته طول بکشد فرم فرمن نامیده می شود. شقاق باعث اسپاسم عضله اسفنکتر مقعد
می شود که علاوه بر ایجاد درد هنگام دفع کردن، به علت تماس با مدفوع باعث کندی بهبود شقاق می شود.
***علایم شقاق چیست؟
۱ – درد شدیدی که به هنگام عبور مدفوع سخت یا حجیم به وجود
می آید که امکان دارد تا یک ساعت نیز طول بکشد یا کوتاه باشد. درد دوباره با اجابت مزاج بعدی بر می گردد. درد می تواند در هنگام نشستن روی یک جسم سخت وجود داشته باشد. درد می تواند آنقدر شدید باشد که باعث ترس از اجابت مزاج شده که خود این باعث یبوست و یا حتی مدفوع می شود که یبوست هم باعث عبور مواد مدفوعی سخت تر و حجیم تر از مقعد و در نتیجه آسیب بیشتر به مقعد و بدتر شدن شقاق می شود.
۲ -وجود رگه هایی از خون روی کاغذ توالت، لباس زیر یا پوشک بچه.
۳ -خارش اطراف مقعد و ترشح بدبو.
۴ -کودکان مبتلا ممکن است از اجابت مزاج امنتاع کنند.
***نحوه تشخیص و ارزیابی شقاق؟
پزشک با یک شرح حال دقیق، معمولا مشکوک به وجود شقاق
می شود و مشاهده مقعد می تواند این شک را تبدیل به یقین کند. در موارد حاد شقاق در حد یک زخم خطی می باشد. ولی در موارد مزمن معمولا زائده پوستی و در لبه مقعد وجود دارد و لبه های شقاق ضخیم شده اند.
در صورت وجود خونریزی، سن بالا، سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ و مکان غیر شایع شقاق از کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی طبق نظر پزشک معالج استفاده می شود.
***نحوه پیشگیری؟
۱ -روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید.
۲ -غذای پرفیبر مصرف کنید.
۳ -در صورت لزوم از داروهای شل کننده مدفوع یا مسمل استفاده کنید.
۴ -به هنگام اجابت مزاج، فشار بیش از اندازه وارد نیاورید و از نشستن طولانی در دستشوئی موقع اجابت فراج خودداری کنید.
***نحوه درمان؟
در نوع حاد شقاق، درمان غیر جراحی در اکثر بیماران موفقیت آمیز است. هدف درمان از بین بردن یبوست و رفع اسپاسم() مقعد است. درمان اولیه شامل اضافه کردن حجم به مدفوع، استفاده از نرم کننده مدفوع نظیر پسیلیوم و یک رژیم غذایی پرفیبر مانند: سبزیجات و میوه جات و نان سبوس دار است. و در ضمن توصیه می شود بیماران از خوردن غذاهایی نظیر آجیل، پاپ کورن و چیپس که ممکن است خوب هضم نشوند خودداری کنند. مایعات بیشتری بنوشید و از روغن های معدنی استفاده کنند. نسشتن در لگن آب گرم بویژه بعد از اجابت مزاج برای کمتر کردن اسپاسم اسفنکتر مقعد توصیه می شود تا جریان خون را به طرف مقعد افزایش داده و نیز باعث تمیز شدن مقعد شود که خارش مقعد را کم می کند. (ارتفاع آب در لگن باید حدود ۲۰ سانتی متر بوده، روزانه ۳-۲ بار و هر بار برای ۲۰-۱۰ دقیقه استفاده شود.
***داروها
– استفاده از بی حس کننده های موضعی نظیر لیدوکائین بویژه ۱۵ دقیقه قبل از اجابت مزاج توصیه می شود. چرا می تواند درد اجابت مزاج را کاهش دهد. اغلب مقدار کمی استروئید (داروهای ضد التهاب) در ترکیب با بی حس کننده در موضعی استفاده می شود، تا التهاب مقعد را کاهش دهد. البته زمان استفاده از استروئیدها نباید بیشتر از دو هفته باشد چرا که استفاده بیشتر حساس تر شدن مقعد به ضربه و آسیب می شود.
-پمادهای نیتروگلیسرین باعث شل شدن شده و با گشاد کردن عروق، خونریزی را نیز بهتر می کنند و به ترمیم زخم کمک می کنند. این پمادها روزانه ۳-۲ بار به میزان یک نخود به اطراف سوراخ مقعد مالیده شود و قبل و بعد از مدفوع کردن نیز تکرار شود.
***درمان جراحی
درمان جراحی باید فقط در مواردی که شقاق بعد از ۳ ماه مصرف درمان های طبی بهبود نیافته باشد انجام شود. ندرتا جراحی شقاق باعث بی اختیاری در کنترل مدفوع یا دفع گاز می شود که معمولا موقت است. و کمتر از ۶ هفته طول می کشد. در صورت وجود شقاق نیز از عمل جراحی استفاده می شود. درصد بهبود جراحی ۹۷ -۹۳ درصد است.
بهترین روش عمل جراحی sphincterotomy است که عضله حلقوی داخلی مقعد به طور جزئی در سمت راست یا چپ برش داده می شود. انتخاب این روش به خاطر این است که عوارض کمتری داشته و باعث بهبود سریع تر شقاق می شود.
دکتر هاجر دانشی منبع : عصراوز
لینک کوتاه:
دیدگاه بگذارید
باسلام
مطالب پزشکی نوشته خانم دکتر دانشی است امابه نظر نمی رسدپاسخ به سوالات نماز شخص بیمار به قلم خانم دکتر دانشی باشد لطفا بررسی واصلاح فرمایید