ماجرا نیز به سخنرانی ۲۸ بهمن استاندار بر می گردند که گفته بود: «مردم خراسان جنوبی مردمی شاد هستند؛ ساز و دهلشان، تار و دف در همه حوزه‌ها هست و در مراسم عروسی‌های ما در منطقه باختاران‌ها به صورت خیلی مرسوم است که آقایان می‌رقصند، خانم‌ها می‌‌رقصند اماکنی هم وجود دارد که خیلی به اسلام و مسلمین لطمه وارد نمی‌شود.»

بعد از این سخنان، موج اعتراضات سازماندهی شده بالا گرفت و حتی برخی تهدید کردند که نماز جمعه را تا برکناری استاندار تعطیل خواهند کرد که البته کارشان نگرفت. شایعاتی هم درباره انتقاد مراجع از استاندار ساختند که البته آنها هم تکذیب شدند.

در این باره ، نکاتی چند قابل توجه است:

۱ – این که عده ای بتوانند در اعتراض به عالی ترین مقام استان، تجمع و تحصن برگزار کنند و در نقد وی شعار دهند، اتفاق مبارکی است که کاملاً با اصول مردمسالاری همخوانی دارد.
نکته اما اینجاست که آیا درباره سایر مسؤولان نیز می توان چنین کرد و به آنها اعتراض نمود یا آن که تجمع و تحصن و شعار و اعتراض و انتقاد، صرفاً تا جایی مجاز است که علیه دولتی ها – آن هم در بعضی دولت ها – باشد؟!

ای کاش روزی برسد که مردم ایران، بتوانند همه مسؤولان کشورشان را بی هیچ لکنت زبانی نقد کنند که این، یکی از آرمان های انقلاب اسلامی است.

۲ – ای کاش کسانی که این چند جمله ساده را – که هیچ ثلمه ای هم به اسلام و مسلمین وارد نمی کند- تاب نیاوردند، درباره مصائب و معصیت های آشکاری که کمر مردم را شکست نیز معترض می شدند: زمانی که دم از هاله نور زده می شد، زمانی که رشد اقتصادی منفی کشور، ۱۰ درصد اعلام می شود، زمانی که پول های مردم بناحق در اختیار بابک زنجانی ها قرار می گرفت، زمانی که ثروت مردم ایران (نفت) به خارجی ها فروخته می شد و  دلال ها بعد از کسر پورسانت مابقی پول مان را می دادند، زمانی که به خاطر تحریم ها و سوء مدیریت ها، مردم حتی نمی توانستند دارو بخرند، زمانی که دکل ها گم می شد و زمین ها خورده می شد، زمانی که بودجه درمانی کشور را به واردات خودروهای لوکس اختصاص می دادند، زمانی که بزرگ ترین اختلاس های تاریخ بشر در ایران رخ می داد، زمانی که … .

۳ – آقایان بهتر می دانند و اصلاً درس اش را هم خوانده اند که اصل بر برائت است. وقتی در اسلام رقص حلال هم داریم و زمانی که استاندار می گوید منظورش از سخنانش، رقص حرام نبوده و اشاره اش به مراسم بومی و سنتی بوده است، چرا و بر اساس کدام قاعده عقلی و فقهی و وجدانی، اصرار دارند که “الّا و بلّا سوء نیتی در کار بوده است؟!” آیا سیره رسول خدا(ص) و ائمه هدی(ع) این گونه بوده است؟!

اگر بنا بر سیاسی کاری است، چرا از دین مایه می گذارند؟

۴ – باید به استاندار خراسان جنوبی تبریک گفت که لابد هیچ عملکرد اشتباهی که معیشت مردم را به خطر انداخته باشد نداشته است و الّا کسانی که به یک جمله اینقدر حساس هستند و تحصن می کنند، درباره خطاهای بزرگ – اگر وجود داشت – لابد حساسیت بیشتری به خرج می دادند!

۵ – و نهایتاً این که یک عده معدود، نباید و نمی توانند خود را نماینده کل جامعه دینی، روحانیت و اسلام کشور قلمداد کنند و طرز فکر خود را به همگان نسبت و تعمیم دهند.

بعد از تحریر:
شادی حق مسلم ایرانی هاست.